Halime Hatun der ki:

" Kureyşliler ve sair halk sakinleştikleri zaman, Abdulmuttalib, yirmi deve178 ve ayrıca, davar ve sığır da kestirip Mekke halkına yemek yedirdi. 179

Fakirlere sadaka olarak da, 50 ratl** altın dağıttı. 180

Sonra da, benim için hazırlanacak herşeyi en güzel bir şekilde hazırlatıp beni yurduma döndürdü.

Ben, yurduma, tarif edemeyeceğim her dünyalık hayırla döndüm!

Muhammed, dedesinin yanında kaldı.

Abdulmuttalib'e, onun bütün haberlerini anlattım.

Abdulmuttalib onu bağrına basıp ağladı.

'Ey Halime! Hiç şüphesiz, bu oğlum için büyük bir hal ve şan vardır. Ben, o zamana erişmeyi ne kadar arzu ederdim! ' dedi." 181

-----------------------------------------

178. Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 1, s. 145.

179. Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 1, s. 145, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 1, s. 154.

** Ratl veya rıtl, 12 ukıyye'dir, 1 ukıyye de 40 dirhemdir, (Firuzâbâdi, Kâmûsu'l-muhît, c. 3, s. 396).

180. Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 228, Zürkânî, Mevâhibu'l-ledünniye Şerhi, c. 1, s. 149.

181. Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 1, s. 145.