Peygamberimiz aleyhisselam; Üseyl'den, 414 Yüce Allah'ın Resûlullah aleyhisselama ve Müslümanlara ihsan buyurduğu fetih ve zaferi müjdelemek üzere, 415 Abdullah b. Revâha'yı Medine'nin Âliye kesimindeki halka, Zeyd b. Hârise'yi de Medine'nin aşağı kesimindeki halka göndermişti. 416

Onlar, Pazar günü kaba kuşluk vaktinde, Akîk mevkiine gelince, Abdullah b. Revana Medine'nin Âliye tarafına, yani Amr b. Avf oğulları, Hatma, Vâil oğullarının oturdukları semte ayrıldı. Hayvanının üzerinde:

" Ey Ensar cemaatı! Müjdelerim size ki; Resûlullah aleyhisselam selâmettedir! Müşrikler öldürüldüler ve esir edildiler!

Rebia'nın oğulları, Haccac'ın oğulları, Ebu Cehil öldürüldü!

Zem'a b. Esved, Ümeyye b. Halef öldürüldü!

Süheyl b. Amr esir edildi!

Esirler içinde birçok dişli kişiler de var! " diyerek seslenmeye başladı.

Âsim b. Adiyy:

" Ey Revâha'nın oğlu! Söylediğin gerçek midir?" diye sordu.

Abdullah b. Revâha:

" Evet! Vallahi gerçektir! İnşaallah, yarın Resûlullah aleyhisselam da elleri bağlanmış bulunan esirlerle birlikte gelir! " dedi.

Abdullah b. Revâha, Âliye'deki Ümeyye b. Zeyd oğullarına kadar, Ensar mahallelerini ev ev dolaşıp onlara zaferi müjdeledi.

Çocuklar, sevinçlerinden koşuyorlar ve:

" Ebu Cehil fâsık öldürüldü! " diyerek bağırıyorlardı.

Zeyd b. Harise de, Peygamberimiz aleyhisselamın devesi Kasvâ'nın üzerinde Medine'ye girip musallada (namazgahta) durdu.

Etrafını saran halka: 417

" Utbe b. Rebia,

Şeybe b. Rebia,

Ebu Cehil b. Hişam,

Zem'a b. Esved,

Ebu'l-Bahterî b. Âs b. Hişam,

Ümeyye b. Halef,

Haccac'ın oğulları Nübeyh ve Münebbih öldürüldüler" diyordu. 418

Halk ise, Zeyd b. Hârise'nin söylediklerini pek doğrulayamıyor; 'Vallahi, bu ancak kaçarak gelmiştir! " diyorlardı. 419

Münafıklar ise, Zeyd'in oğlu Üsâme'ye:

" Sahibiniz [Muhammed aleyhisselam demek istiyorlar] ve onunla birlikte bulunanlar öldürülmüşlerdir! " demişlerdi.

Münafıklardan birisi de, Medine valisi Ebu Lübabe b. Abdulmünzir'e:

" Adamlarınız öyle dağıldılar ki, artık onlar bir daha biraraya toplanamazlar!

Ali ve arkadaşları da öldürüldüler!

Muhammed ve ashabı öldürüldüler!

Muhammed'in öldürüldüğünü, bu devesinden anlıyoruz!

Zeyd, korkusundan ne söylediğini bilmiyor!

Kendisi, geldi.

Muhammed de, sağ olsaydı, gelirdi! " dedi.

Ebu Uübabe, ona:

" Allah senin sözünü yalanlayacaktır! " dedi.

Yahudiler de:

" Muhammed sağ olsaydı, Zeyd gelmezdi" diyorlardı.

Üsâme b. Zeyd, babasının yanı tenhalaşınca, 420 ona:

" Babacığım! Söylediklerin gerçek midir?" diye sordu.

Zeyd:

" Evet! Vallahi gerçektir yavrucuğum! " dedi. 421

Üsâme, münafıkın yanına dönüp:

" Sen Resûlullah ve Müslümanlar hakkında halkı sarsmak, ıztıraba düşürmek istiyorsun!

Resûlullah aleyhisselam gelince, senin boynunu vurduracağım! " dedi.

Münafık:

" Ben onu konuşurlarken halktan işittim! " dedi. 422

Zeyd b. Harise ile Abdullah b. Revâha, müşriklerden Bedir'de öldürülenleri Medine'de yüksek sesle birer birer ilan edince, Yahudi şairi Ka'b b. Eşref de:

" Bu, gerçek midir?

Bu iki adamın, Abdullah b. Revâha ile Zeyd b. Hârise'nin isimlerini andıkları kimseleri Muhammed'in öldürdüğünü mü sanıyorsunuz?!

Nasıl olur bu?

Onlar, Arapların kralları ve halkın ulularıdırlar!

Vallahi, eğer Muhammed o kavmi musibete uğrattı ise, sizin için, yerin altı üstünden hayırlıdır! " demiş; ve verilen haberin doğruluğunu anlayınca da kalkıp Mekke'ye gitmiş, Muttalib b. Ebi Vedâa'nın evine inmiş, Bedir'de öldürülüp kuyuya atılan müşrik uluları üzerine mersiyeler söyleyerek ağlayıp ağlatmış, Mekkelileri Peygamberimiz aleyhisselam aleyhinde ayaklandırmaya çalışmıştır. 423

-------------------------------------

414. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 114, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 3, s. 131, Ebu’l-Fidâ el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 3, s. 304.

415. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 296, Taberî, Târih, c. 2, s. 287.

416. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 296, Taberî, Târih, c. 2, s. 88, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 3, s. 187, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 130, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 1, s. 265.

417. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 114, 115.

418. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 296-297, Vâkıdî, Megâzî, c. 1 , s. 114.

419. Zührî, Megâzî, s. 65.

420. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 115.

421. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 297, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 115, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 3, s. 187.

422. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 115.

423. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 54-55, Taberî, Târih, c. 3, s. 3, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 3, s. 188, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 1, s. 298, Zehebî, Megâzî, s. 126.