Kureyş müşriklerinden Süheyl b. Amr, Malik b. Duhşum tarafından esir edilmişti. Sukya ile Melel arasında bulunan Şenuke'de veya Revha'da426 bulunulduğu sırada, Malik b. Duhşum'a:

" Beni def-i hacet için serbest bırak! " dedi.

Malik b. Duhşum onu serbest bırakıp başucuna dikilince, Süheyl b. Amr

" Ben utanıyorum. Yanımdan uzaklaş! " dedi.

Malik b. Duhşum uzaklaştığı zaman, Süheyl b. Amr yüzünün doğrusuna doğru çekip gitti.

Ellerindeki ipi de çözüp attı.

Süheyl b. Amr'ın dönüşü gecikince, Malik b. Duhşum halka seslendi.

Halk da, Peygamberimiz aleyhisselam da, onu aramaya başladılar.

Peygamberimiz aleyhisselam onu ağaçların arasına gizlenmiş olduğu halde buldu.

Elleri boynuna bağlandı.

Ceza olarak Medine'ye kadar da yürütüldü, hayvana bindirilmedi. 426

-------------------------------------

426. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 105, 117.