Zafer oğulları arasında, 192 Kuzman adında, 193 çoluksuz çocuksuz, 194 garib195 bir adam vardı ki, kendisinin kimlerden olduğu bilinmezdi. 196 Kendisi, savaşlarda gösterdiği kahramanlıkla tanınırdı. 197 Çok güçlü, kuvvetli idi. 198 Münafıklardandı. 199

Peygamberimiz aleyhisselama ondan bahsedildikçe, Peygamberimiz aleyhisselam:

" O, muhakkak, Cehennemliklerdendir! " buyururdu. 200

Kuzman, Uhud savaşına kavmi ile birlikte çıkmaktan kaçınmıştı.

Sabaha çıkınca, Zafer oğullarının kadınları, ona:

" Ey Kuzman! Erkekler savaşa gitti, sen geride kaldın ha! Ey Kuzman! Sen şu yaptığın şeyden utanmıyor musun?

Sen kadından başka birşey değilsin! Kavminin erkekleri savaşa gittikleri halde, sen evde kaldın ha? Sen artık ev bekle! " diyerek kınamaya başlayınca, Kuzman evine girdi. Yayını, ok çantasını ve kılıcını alıp Uhud'a gitti.

Peygamberimiz aleyhisselamın Müslümanların saflarını düzelttiği sırada, safların en arkasına durdu. Yavaş yavaş ilerleyerek ön safa girdi.

Çarpışma başlayınca, Müslümanlar içinde, ok atanların ilki oldu. Sonra da kılıcını sıyırdı. 201 Şiddetle çarpıştı. 202

Müşriklerden altı veya yedi , 203 yedi veya sekiz , 204 sekiz veya dokuz205 kişiyi öldürdü. 206 Kendisi de ağır şekilde yaralandı, Zafer oğullarının evlerine getirildi.

Müslümanlardan bazıları:

" Ey Kuzman! Sana müjdeler olsun! " dediler.

Kuzman:

" Ben neden dolayı müjdeleniyorum?" dedi. 207

" Cennete gireceğin için! " dediler. 208

Kuzman:

" Vallahi, ben ancak kavmimin şerefi için çarpıştım! 209 Eğer anlattığınız şey için olsaydı, çarpışmazdım! 210

Vallahi, biz ne Cenneti umarak, ne de Cehennemin ateşinden korkarak çarpıştık! Biz ancak kavmimizin şerefi için çarpıştık! " dedi. 211

Yarasının ağrısı şiddetlenince de, kendisini öldürmek için ok çantasından bir ok aldı, kolunun damarını deldi. 212 Kılıcını kamına dayayıp onun üzerine yüklenerek intihar etti.

Kuzman'ın bu hareketi Peygamberimiz aleyhisselama anılınca, Peygamberimiz aleyhisselam:

" O, Cehennemliklerdendir! 213 Şehadet ederim ki; ben Allah'ın Resûlüyüm! " buyurdu. 214

-------------------------------------

192. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

193. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

194. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

195. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93.

196. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

197. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

198. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93, Zehebî, Megâzî, s. 166.

199. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 223.

200. İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 93, Vâkıdî, c. 1, s. 224, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 163, Zehebî, Megâzî, s. 166.

201. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 223-224.

202. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 162.

203. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

204. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93, Zehebî, Megâzî, s. 166.

205. Taberî, Târîh, c. 3, s. 26, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 162.

206. İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 93, Vâkıdî, c. 1, s. 263, İbn Esîr, c. 2, s. 162.

207. İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 93, İbn Esîr, c. 2, s. 162, Zehebî, Megâzî, s. 166.

208. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 263.

209. İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 93, Vâkıdî, c. 1, s. 263, İbn Esîr, c. 2, s. 162.

210. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 93-94, Zehebî, Megâzî, s. 166.

211. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 264.

212. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 94, Taberî, Târih, c. 3, s. 26.

213. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 264.

214. İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 162.