Yahudiler de, Kureyşîler de, Gatafanlar da:

" Nuaym'ın dediği çıktı! " diyorlardı.

Bunlar onlardan, onlar da bunlardan yardım görme umutlarını kestiler. İşleri karıştı. Aralarında anlaşmazlığa düştüler. 325

Ebu Süfyan, ayağa kalkarak, bütün arkadaşlarına şöyle seslendi:

" Ey Kureyş cemaati ve burada bulunan kişiler! Ben maymun ve domuzların kardeşleri olan Yahudilerden yardım beklemeyi uygun görmüyorum!

Ey Tanrı! Ben Kurayza oğullarının andlarından uzağım! "

Bunları söyledikten sonra da:

" Yarın sabah, hep birden, Muhammed'in üzerine saldırmaya hazırlanınız!

Hendekten geçmek imkân ve fırsatını elde edinceye kadar, bütün güçlük ve çetinlikleri yenmeye çalışacaksınız! " dedi. 326

-------------------------------------

325. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 484.

326. Vâkıdî, Megâzî, 1367/1948 Kahire baskısı, s. 296.