İSLÂM TARİHİ / MEDİNE DEVRİ |
| |
Amr b. Su'dâ'nın Benî Kurayzaları Kınadıktan ve Öğütledikten Sonra Kaleden Ayrılışı |
Amr b. Su'dâ, Benî Kurayza Yahudilerine:
" Ey Yahudi cemaati! Muhammed'in size vermiş olduğu söze karşı, siz de, onun düşmanlarından hiçbir kimseye yardım etmemek, kendisini ansızın gelip bastıracak ve kuşatacak olanlara karşı ona yardımda bulunmak üzere söz vermiştiniz!
Siz aranızdaki bu muahedeyi bozdunuz!
Ben sizin bu hainliğinize girmedim ve katılmadım.
Eğer onun dinine girmekten kaçınıyorsanız, Yahudilikte kalınız, ona cizye, haraç veriniz.
Fakat, o bunu kabul eder mi, yoksa etmez mi, orasını pek bilemem! " dedi.
Benî Kurayza Yahudileri:
" Biz Araplara haraç verme zilletini yüklenmeyiz, kabul etmeyiz. Ölmek, bize bundan daha hayırlıdır! " dediler.
Amr b. Su'dâ:
" Ben sizden, sizin tutum ve davranışınızdan uzağım! " dedi ve o gece Sa'ye oğulları ile birlikte kaleden indi. 104
Kaleden indiği zaman, Muhammed b. Mesleme'nin kumandası altındaki devriye koluna rastladı. Muhammed b. Mesleme, onun karaltısını görünce:
" Kim o?" diye sordu.
Amr b. Su'dâ:
" Ben Amr b. Su'dâyım! " dedi.
Muhammed b. Mesleme:
" Ey Allah'ım! Beni kerîm olan kişilerin hatalarını gidermekten mahrum bırakma! " diyerek onun yolunu açtı, kendisini istediği yere gitmekte serbest bıraktı.
Amr b. Su'dâ da, o gece Medine'ye doğru yönelip gitti. Resûlullah aleyhisselamın Mescidinin kapısına kadar geldi. 105
Geceyi Mescidde geçirdi. 106 Sabaha çıkınca kendisinin yeryüzünden nereye yönelip gittiği, bugüne kadar bilinemedi.
Amr b. Su'dâ'nın hali Peygamberimiz aleyhisselama anlatılınca, Peygamberimiz aleyhisselam:
" Ahde Vefâkârlığından dolayı Allah'ın kurtardığı bir adamdır o! " buyurdu. 107
-------------------------------------
104. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 503, 504.
105. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 249, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 504.
106. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 504, Taberî, Târih, c. 3, s. 55.
107. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre. c. 3, s. 249, Vâkıdî. Megâzî, c. 2, s. 504.