İSLÂM TARİHİ / MEDİNE DEVRİ |
| |
Benî Cu'fî Temsilcilerinin Medine'ye Gelip Müslüman Olduktan Sonra İrtidat Etmeleri |
Benî Cu'filerin Kimliği
Benî Cu'fîler Kahtan'ın soyundan gelen Sa'dü'l-Âşirelenden bir oymak idiler. 423 Cu'fî b. Sa'du'l-Âşire'nin
1. Metran,
2. Harim isimlerinde iki oğlu vardı. 424
Peygamberimiz aleyhisselama temsilci olarak gelen iki kişiden birisi Kays b. Seleme, b. Zeyd, b. Meşce'a, b. Mücemmi', b. Malik, b. Ka'b, b. Sa'd, b. Avf, b. Harim, b. Cu'fî425 olup, Merran'ın soyundandı. 426 Diğeri de Kays'ın ana-baba bir kardeşi olan Seleme idi.
Müslüman oldular. 427
Peygamberimiz aleyhisselam, Kays b. Seleme için bir yazı yazıp, yazısında şöyle buyurdu:
" Allah'ın Resûlü Muhammed tarafından Kays için yazılan yazıdır.
Ben seni Merran ve müttefiklerinden, Cehm ve müttefiklerinden, Kilâb ve müttefiklerinden namaz kılanlar, zekat verenler, mallarını verecekleri sadakalarla saf hale getirenler üzerine vali tayin ettim." 428
Cu'fîler, Cahiliye çağında hayvan kalbini yemeyi kendilerine yasaklamışlardı.
Peygamberimiz aleyhisselam, bunlara:
" Bana erişen habere göre, siz yürek yemez imişsiniz, öyle mi?" diye sordu.
Temsilciler:
" Evet! " dediler.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Siz onu yemedikçe, Müslümanlığınız tamamlanmaz! " buyurdu.
Onlar için kızarmış bir yürek getirtip, Seleme b. Yezid'e verdi.
Seleme onu alınca, eli titremeye başladı.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Ye onu! " buyurdu.
Seleme yedi ve söylediği bir beyitte:
" Ben yüreği istemeyerek yedim. Parmaklarım ona dokunduğu zaman titredi! " demiştir. 429
Temsilciler, Peygamberimiz aleyhisselama:
" Yâ Rasûlallah! Anamız Müleyke binti Hulüvv esirlerin esaret bağlarını çözer, açları doyurur, hiçbir şeyleri bulunmayanlara acır, 430 akrabalık haklarını gözetir, misafirleri ağırlardı.
Kendisi Cahiliye çağında431 dönüp gitti. 432
Bu yaptığı iyiliklerin ona bir yararı olacak mı?" diye sordular.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Hayır! Yararı olmayacaktır! " buyurdu.
Temsilciler:
" Anamız Cahiliye çağında kızkardeşimizi, 433 kendisinin küçük kızını434 diri diri toprağa gömmüştü. 435
Kendisinin hali ne olacaktır?" diye sordular. 436
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Kız çocuğunu diri diri toprağa gömen, ateşte, cehennemdedir! 437 Ancak, İslâmiyete erişen çocuk gömücünün suçunu Allah bağışlar! 438
Diri diri gömülen kız çocuğu ise cennettedir! " buyurdu. 439
Temsilciler, kızarak kalkıp gittiler ve:
" Vallahi, adam bize hem yürek yedirdi, hem de anamızın ateşte, cehennemde olduğunu söyledi!
O, kendisine asla tâbi olunmayacak bir kimsedir! " diyerek çıkıp gittiler.
Cu'fî temsilcileri, yolda yanında Peygamberimiz aleyhisselamın zekat develeri bulunan bir zâta rastladılar. Onu tutup bağladılar, develeri de sürüp götürdüler.
Peygamberimiz aleyhisselam hadiseyi haber alınca onlara lanet etti. 440
-------------------------------------
423. Kalkaşandî, Nihâyetü'l-ereb, s. 216.
424. İbn Hazm, Cemhere, s. 409, İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 428.
425. İbn Esîr, c. 4, s. 428.
426. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 324.
427. İbn Sa'd, c. 1. S. 324.
428. İbn Sa'd, c. 1 , s. 325.
429. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 324-325.
430. İbn Sa'd, c. 1, 3. 325.
431. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 2, s. 436.
432. İbn Sa'd, c. 1, s. 325, İbn Esîr, c. 2, s. 437.
433. İbn Esîr, c. 2, s. 436.
434. İbn Sa'd, c. 1, 3. 325.
435. İbn Sa'd, c. 1, s. 325, İbn Esîr, c. 2, s. 426.
436. İbn Sa'd, c. 1, 3. 325.
437. İbn Sa'd, c. 1, s. 325, İbn Esîr, c. 2, s. 436.
438. İbn Esîr, c. 2, s. 436.
439. İbn Esîr, Nihâye, c. 6, s. 143.
440. İbn Sa'd, c. 1, 3. 325.