Benî Sadiflerin Kimliği ve Temsilcilerinin Medine'ye Ne Zaman ve Kaç Kişi Olarak Geldikleri
Benî Sadifler, Benî Hadramevtlere dahildirler.
Sadif'in ata soyu şöyledir: Sadif b. Eslem, b. Zeyd, b. Malik, b. Zeyd, b. Hadramevtül-Ekber.
Hadramevt ise Kahtan'ın oğludur. 467
Hadramevt'in, Kahtan'ın kardeşi Yaktan'ın oğlu olduğu da söylenir. 468
Rivayete göre; Sadif, yurtlarını Seylü'l-Arim bastığı zaman kavmindan ayrılır, tek başına çıkar gider.
Gassan krallarından bazılarının onun ardından saldığı süvariler sulu ve ağaçlı Arap yurtlarına uğrayıp Sadif'i sordukça:
" Sadif bizden ayrıldı, bir daha onun yüzünü görmedik! " cevabını alırlar.
En sonunda Sadif, Kinanelere karışır, onlarla birlikte bulunur. 469 Benî Sadif temsilcileri, 470 Hicretin 10. yılında, Hâccetü'l-Vedâ yılında471 Peygamberimiz aleyhisselama geldiler.
Gelenler ondan fazla olup, uzun bacaklı genç develer üzerinde idiler. Üstlerinde izar ve ridaları (altlı-üstlü elbiseleri) vardı.
Peygamberimiz aleyhisselama eviyle minberi arasındaki yerde rasüadılar. 472
Selam vermeden oturdular.
Peygamberimiz aleyhisselam, onlara:
" Siz Müslüman mısınız?" diye sordu.
Sadif temsilcileri:
" Evet! " dediler.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Öyleyse, niçin selam vermediniz?" diye sordu.
Sadif temsilcileri hemen ayağa kalktılar ve:
" Esselamü aleyke eyyühennebiyyu ve rahmetullah! " dediler.
Peygamberimiz aleyhisselam da:
" Ve aleykümüsselam! Oturunuz! " buyurdu. Oturdular.
Peygamberimiz aleyhisselama namaz vakitleri hakkında sorular sordular. 473
Peygamberimiz aleyhisselam da, onlara namaz vakitlerini bildirdi. 474
Allah onlardan razı olsun!
-------------------------------------
467. İbn Hazm, Cemhere, s. 461-463.
468. İbn Hazm, s. 460.
469. Kalkaşandî, Nihâyetü'l-ereb, s. 62.
470. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 329.
471. Taberî, c. 3, s. 163, İbn Esîr, c. 2, s. 298, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 57.
472. İbn Sa'd, c. 1, s. 329.
473. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 329, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 5, s. 94.
474. İbn Sa'd. c. 1. s. 329. Ebu'l-Fidâ. c. 5. s. 94. İbn Haldun. Târih. c. 2. ks. 2. s. 57.