İSLÂM TARİHİ / MEDİNE DEVRİ |
| |
Benî Hanîfe Temsilcilerinin Medine'ye Ne Zaman ve Kaç Kişi Olarak Geldikleri |
Hicretin 10. yılında, 487 Benî Hanîfelerin temsilcileri olarak gelen kişilerin sayısı ondan fazla idi. 488 Onyedi kişi idiler. 489
1. Rehhâl b. Unfüve,
2. Sülmâ b. Hanzale,
3. Talk b. Ali,
4. Humran b. Câbir,
5. Ali b. Sinan,
6. Ak'as b. Mesleme,
7. Zeyd b. Abdi Amr,
8. Müseylime b. Hubeyb, 490
9. Müccaa b. Mürâre491 gelenler arasında idi.
Sülmâ b. Hanzale, temsilcilere başkanlık ediyordu. 492
Benî Hanîfe temsilcileri Müseylime'yi hayvan ve ağırlıklarını görüp gözetmek üzere gerilerinde bırakmışlardı. 493
Kendisine " Rahmânü'l-Yemâme" denilirdi. 494
Müseylime'nin Benî Hanîfieler katında önemli bir mevkii vardı.
Müseylime, Peygamberimiz aleyhisselamın meclisinde bulunmayı onuruna yediremediği için, hayvanların ve ağırlıkların yanında kalmayı kendisi tercih etmişti. 495
Benî Hanîfe temsilcileri Remle binti Hâris'in konağına indirildiler. 496
Sabah akşam yemek olarak kendilerine kâh ekmekle et, kâh ekmekle süt, kâh ekmekle yağ verilmek, bazen de hurma dağıtılmak suretiyle ağıriandılar. 497
Benî Hanîfe temsilcileri Peygamberimiz aleyhisselamın yanına gelip selam verdiler, şehadet getirdiler. 498 Müslüman oldular. 499
Medine'de günlerce oturdular. 500 Peygamberimiz aleyhisselamın yanına gidip geldiler. 501 Übeyy b. Ka'b'dan Kur'ân-ı Kerîm öğrendiler. 502
Rahhâl b. Unfüve'nin Übeyy b. Ka'b'dan503 okumasını öğrendiği, Bakara süresiyle Kur'ân-ı Kerîm'in bazı sûreleri idi.
Peygamberimiz aleyhisselam Benî Hanîfie temsilcilerinden Müccaa b. Mürâre'ye istemiş olduğu sahipsiz, ölü, hâlî bir araziyi bağışlamıştı. 504
Kendisine, bu hususta bir de yazı yazıp verdi.
Yazıda şöyle buyurdu:
" Bismillâhirrahmânirrahîm
Bu, Allah'ın Resûlü Muhammed'in Müccaa b. Mürâre b. Sülmâ için yazdığı yazıdır.
Ben sana Gavre'yi, Gurâbe'yi ve Hubel'i verdim, tapuladım.
Bu hususta sana itiraz eden kimse bana getirilsin! " 505
Benî Hanîfe temsilcileri yurtlarına dönmek istedikleri zaman, Peygamberimiz aleyhisselam onların her birine beşer ukiyye gümüş verilmesini emretti ve verildi. 506
Temsilciler:
" Yâ Rasûlallah! Bizim için ağırlıklarımızı ve hayvanlarımızı görüp gözetsin, korusun diye bir arkadaşımızı gerimizde bırakmıştık" dediler.
Peygamberimiz aleyhisselam ona da arkadaşları hakkında olduğu gibi beş ukiyye gümüş verilmesini emretti ve:
" O ağırlıklarınızı ve hayvanlarınızı koruduğuna göre, onun işi sizinkinden kötü değildir! " buyurdu.
Peygamberimiz aleyhisselamın bu sözü Müseylime'ye haber verilince:
" Peygamberlik işinin bana kalacağını anladı507 da böyle söyledi! " dedi. 508
Peygamberimiz aleyhisselam; yanına hatibi Sabit b. Kays b. Şemmasu'l-Ensârîyi alarak Müseylime'nin yanına gitti.
Peygamberimiz aleyhisselam elinde yapraklı bir hurma dalı, budağı olduğu ve Müseylime de arkadaşlarının içinde bulunduğu sırada onun karşısına varıp durdu. Onunla İslâmiyet hakkında konuştu.
Müseylime, peygamberlik payesinden kendisine bir pay verilmesini istedi.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Değil peygamberlikten bir pay, şu elimdeki dal, budak parçasını da benden istesen, onu bile sana vermem! Sen cehennemlik olman hakkındaki Allah'ın hüküm ve takdirini geçemezsin! Eğer sen bana ve hakka karşı koyarsan, Allah seni muhakkak helak ve yok eder! Ben kesin olarak sanıyorum ki; sen, gördüğüm eşkâle göre, rüyamda bana gösterilen kişisin!
İşte şu, Sabit'tir! Benim tarafımdan sana gereken cevabı o verecektir! " buyurduktan sonra, Müseylime'nin yanından dönüp gitti. 509
-------------------------------------
487. Taberî, Târih, c. 3, s. 162, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 298, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 56.
488. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 216, Vâkıdî’den naklen Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 52.
489. Vâkıdî’den naklen Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 4, s. 22.
490. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 316.
491. Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 105.
492. İbn Sa'd, c. 1, s. 316, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 56.
493. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 223, İbn Sa'd, c. 1, s. 316, Taberî, Târih, c. 3, s. 162, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 235, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 5, s. 50-51, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 3, s. 37.
494. Belâzurî, c. 1, s. 125, Süheyiı, c. 7, s. 443, Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 50.
495. Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. 1, s. 312.
496. İbn İshak, c. 4, s. 222, İbn Sa'd, c. 1, s. 316, Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 50.
497. İbn Sa'd, c. 1, s. 316, Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 52.
498. İbn Sa'd, c. 1, s. 316.
499. İbn İshak, c. 4, s. 223, Taberî, c. 3, s. 162, Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 52.
500. İbn Sa'd, c. 1, s. 316, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 56.
501. İbn Sa'd, c. 1, s. 316.
502. İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 56.
503. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 316, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 56.
504. Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 105.
505. Ebu Ubeyd, Kitâbu'l-emvâl, s. 396, Belâzurî, c. 1, s. 111.
506. İbn Sa'd, c. 1, s. 317.
507. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 223, İbn Sa'd, c. 1, s. 317, Taberî, Târih, c. 3, s. 162, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 5, s. 331, İbn Seyyid, Uyûnu’l-eser, c. 2, s. 235 -236, Zehebî, Megâzî, s. 567, Ebu’l-Fidâ, el -Bidâye ve'n-nihâye, c. 5, s. 52 İbn Kayyım , Zâdu'l-mead, c. 3, s. 37.
508. Ebu'l-Fidâ, c. 5, s. 52.
509. Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 118-119, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1780-1781.