Peygamberimiz aleyhisselam:
" Putlara tapan Cahiliye halkı, güneş batmadan önce, güneş adamların yüzlerinde sarıkları gibi olduğu zaman Arafat'tan dağılırlardı.
Biz, güneş batmadıkça Arafat'tan dağılmayacağız" buyurdu. 307
" Çünkü Arafat vakfesinde Cebrail aleyhisselam gelip İbrahim aleyhisselamı akşam namazı kılınmadan önce acele yola çıkarmıştı. 308
Güneş tamamıyla battıktan sonra, Peygamberimiz aleyhisselam, terkisinde Üsâme b. Zeyd olduğu halde Arafat'tan309 Müzdelifeye doğru hareket etti. 310
Peygamberimiz aleyhisselamın gidişi, hızlı gidişle ağır gidiş arası bir gidişti.
Meydan buldukça hayvanını hızlandırmakta 311 ağır gitmek istediği zaman da Kasvâ'nın yularını başı semerin altındaki deliğe çarpacak derecede kasmakta, kum tepeciklerinden birine geldikçe de düzlüğe çıkıncaya kadar dizginini gevşetmekte idi. 312
Halk da, sağdan soldan akın akın giderlerken, sağa sola çarpıyorlardı. 313
Peygamberimiz aleyhisselam bir ara onların hayvanlarını koşturmaya başladıklarını gördü. 314
Arka tarafında bazı kimselerin de develerini bağıra bağıra azarladıklarını işitti. Onlara kamçısıyla işaret ederek: 315
" Ey insanlar! Sükûnetli ve yavaş olunuz! 316
Develeri, atları koşturmak tâat ve iyilik değildir! " buyurdu. 317
Bunu halka ilan ettirince, Müzdelife'ye vanp konaklayıncaya kadar, ne insanların, ne de hayvanlarının ayaklarının yerden yükseldiği görüldü. 318
-------------------------------------
307. Begavî, Mesâbıhu's-sünne, c. 1, s. 129, Heysemî, Mecmau'z-zevâid, c. 3, s. 255.
308. İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 4, s. 7.
309. Ahmed b. Hanbel, Müsned. c. 1, s. 72, 75, Müslim, Sahih, c. 2, s. 890, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 190, Tirmizî, Sünen, c. 3, s. 3, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 1025, Dârimî, Sünen, c. 1, s. 377.
310. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 1105, Begavî, c. 1, s. 128.
311. Mâlik, Muvatta', c. 1 , s. 392, Vâkıdı, c. 3, s. 1105, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 180, Ahmed, c. 5, s. 205, Buhârî, Sahih, c. 2, s. 176, Müslim, c. 2, s. 636, Ebu Dâvud, c. 2, s. 191.
312. Müslim, c. 2, s. 890-891, Ebu Dâvud, c. 2, s. 185, İbn Mâce, c. 2, s. 1025-1026, Dârimî, c. 1, 3. 377.
313. Ahmed, c. 1, s. 72, Ebu Dâvud, c. 2, s. 190, Tirmizî, c. 3, s. 232.
314. Ahmed, c. 1, s. 235.
315. Buhârî, c. 2, s. 176.
316. Vâkıdî, c. 3, s. 1105, Ahmed, c. 1, s. 269, Buhârî, c. 2, s. 176, Ebu Dâvud, c. 2, s. 190 İbn Mâce, c. 2, s. 1026, Dârimî, c. 1, s. 377.
317. Ahmed, c. 1, s. 269, Buhârî, c. 2, s. 177, Ebu Dâvud, c. 2, s. 190.
318. Ahmed. c. 1. s. 251.