Peygamberimiz aleyhisselam Esvedü'l-Ansî'nin haberini alır almaz 75 Yemen'deki İslâm valilerine ve oradaki Müslümanlara 76 yazdırdığı yazıyı Vebr b. Yuhannis'le gönderdi.

Esvedü'l-Ansî ile savaşılmasını, 77 Esved'in işi üzerinde-ister kendisini tuzağa düşürmek, ister kendisiyle çarpışmak suretiyle olsun-önemle durulmasını ve herkesten bu husustaki görüşünün Peygamber aleyhisselamca istendiğinin kendisine duyurulmasını emir ve tavsiye buyurdu. 78

Peygamberimiz aleyhisselamın hastalığı kendisini oyalamadı, Allah'ın emrini yerine getirmekten ve dinini savunmaktan alıkoymadı. 79

Peygamberimiz aleyhisselam, bu hususta Amir b. Şehr, ZÎZûd, Zf Mürran, Zü'l-Kela'. ZÎZuleym ile Necran'da oturan Müslüman Arap ve Arap olmayanlara da yazılar yazdırdı. 80

Vebr b. Yuhannis'in evi, Dâzeveyh'in evinin üzerindeydi.

Feyruz, Dâzeveyh ve Kays b. Mekşuh, Vebr'in yanında toplandılar. Esvedü'l-Ansî’nin öldürülmesi işini aralarında konuştular. 81

Konuşma sonunda, bunun ordu kumandanı Kays b. Abdi Yağus (Mekşuh)'a yaptırılması üzerinde görüş birliğine vardılar.

Kays, kendisinden istenilen şeyi hiç itiraz etmeden kabullenmişti. Çünkü, Esved'in kendisini öldüreceğinden korkuyordu.

Esvedü'l-Ansî'nin işi hakkında Yemen'deki diğer Müslümanlarla da yazışma yaptılar, onları kendilerine yardıma çağırdılar. 82

-------------------------------------

75. Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-nihâye, c. 6, s. 308.

76. İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 338, Ebu'l-Fidâ, c. 6, s. 308, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 61.

77. İbn Esîr, c. 2, s. 338.

78. Taberî, Târîh. c. 3, s. 215, İbn Esîr, c. 2, s. 338, Ebu'l-Fidâ, c. 6, s. 308.

79. Taberî, c. 3, s. 190, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 61.

80. Taberî, c. 3, s. 216, İbn Esir, c. 2, s. 338, Ebu'l-Fidâ, c. 6, s. 338, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 60.

81. Taberî, c. 3, s. 218.

82. Taberî, c. 3, s. 215, İbn Esîr, c. 2, s. 338, Ebu'l-Fidâ, c. 6, s. 308.