Peygamberimiz aleyhisselâm, bir mecliste otururken, bir zât gelip: " Esselâmü aleyküm! " diyerek selam verdi. 129

Peygamberimiz aleyhisselâm onun selamına karşılık verdi. Adam oturunca, 130 Peygamberimiz aleyhisselâm:

" On sevap kazandı! " buyurdu.

Sonra başka bir adam geldi ve " Esselâmü aleyküm ve rahmetullah! " diyerek selam verdi. 131

Peygamberimiz aleyhisselâm, onun selamına karşılık verdi. Adam oturunca, 132 Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Buna yirmi sevap var! " buyurdu.

Sonra başka bir adam geldi ve:

" Esselâmü aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtühü! " diyerek selam verdi. 133

Peygamberimiz aleyhisselâm onun selamına karşılık verip adam oturunca: 134

" Buna da, otuz sevap var! " buyurdu. 135

O sırada, meclisten bir adam kalkıp selam vermeden gitti.

Bunun üzerine, Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Arkadaşınız unuttuğu şeyi (selam vermeyi) ne çabuk da unuttun 36 Sizden biriniz meclise gelince selam versin, oturmayı uygun görürse otursun!

Meclisten ayrılmak için kalkınca da yine selam versin!

Verilmeye layı klik ve gereklilikte, önceki selam sonrakinden farklı değildir" buyurdu. 137

Hazret-i Ömer der ki:

" Ben bir gün Ebu Bekir'in terkisinde giderken, Ebu Bekir rastladığı insanlara:

'Esselâmü aleyküm! ' diyor, onlar:

'Esselâmü aleyküm ve rahmetullah! ' diyorlardı.

Ebu Bekir

'Esselâmü aleyküm ve rahmetullah! ' diyor, onlar:

'Esselâmü aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtüh! ' diyorlardı.

Bunun üzerine, Ebu Bekir

'Bugün insanlar selam faziletinde bizi pek çok geçtiler! ' dedi." 133

Selam vermek veya verilen selamı almak, Müslümanın Müslüman üzerindeki haklarındandır. 139 Selamlaşmakta cimrilik etmek, iyi sayılmamıştır. 140

Peygamberimiz aleyhisselâm; evine selam vererek giren kimsenin hem Allah'a karşı korunmuş olacağını, 141 hem de bunun kendisine ve ev halkına bereket getireceğini haber vermiştir. 142

-------------------------------------

129. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, Sünen, c. 4, s. 350, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 53, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 190.

130. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350.

131. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350, Tirmizî, c. 5, s. 53, Dârimî, c. 2, s. 190.

132. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439-440, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350.

133. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 440, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, Sünen, c. 4, s. 350, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 53, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 190.

134. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 440, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350.

135. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 440, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350, Tirmizî, c. 5, s. 5, Dârimî, c. 2, s. 190.

136. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 438, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256.

137. Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 287, Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4, 353, Tirmizî, c. 5, s. 62, 63.

138. Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 256.

139. Buhârî, Sahîh. c. 2, s. 70, Edebü'l-müfred, s. 257, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1075.

140. Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 268.

141. Buhârî, Edebü'l-müfred, s. 281, Ebu Dâvud, c. 3, s. 7.

142. Tirmizî. c. 5. s. 59.