İçkinin Haram Kılındığı Tarih

İçki, Hicretin dördüncü yılında Benî Nadîr Yahudilerinin Medine'den sürülüp çıkarıldıkları zamanda haram kılındı. 121

İçkinin Nelerden Yapıldığı

O zaman içki, genellikle üzümden, hurmadan, buğdaydan, arpadan, baldan yapı lirdi. 122 Medineliler, en çok büsr denilen hurma koruğu ile temr denilen kuru hurmadan yapıp fatih adını taktıkları içkiyi içerlerdi.

Medine'de üzüm içkisi az bulunurdu. 123

Yemenlilerin içkisi, baldan yaptıkları biti' ile arpadan ve darıdan yaptıkları mizr idi. 124

Habeşliler de, darıdan yaptıkları ve gubeyra=sükrüke dedikleri içkiyi içerlerdi. 125

İçkinin Üç Safhada Haram Kılınışı

İçki, tedricen ve üç safrıada haram kılınmıştır

1. Peygamberimiz aleyhisselam Medine'ye hicret buyurdukları zaman, Müslümanlar içki içer, kumardan elde ettikleri paralan da yerlerdi.

Peygamberimiz aleyhisselamdan, bunların hükmünü sordular.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette şöyle buyurdu:

" Sana şarabı ve kumarı sorarlar. De ki: 'Onlarda, hem büyük günah, hem insanlar için faydalar vardır. Günahları ise, faydalarından daha büyüktür... '" 126

Halk:

" Bu âyete göre, içki ve kumar bize haram kılınmış değildir. Ancak, bunlarda büyük günah olmakla birlikte, halkın menfaatinin de bulunduğu bildirilmiştir. 127 Bu gelen âyette bir müsaade ve ruhsat var gibidir. Kumarın kazancını yiyelim, içkiyi de içelim. Bunlardan dolayı da, Allahtan yarlıganmak dileyelim ! 128 Yâ Rasûlallah! Bırak da, Yüce Allah'ın buyurduğu gibi, bundan faydalanalım?" dediler.

Peygamberimiz aleyhisselam onlara cevap vermedi, sustu. 129

Müslümanlardan bir kısmı içmeye davet ettiler, bir kısmı da bıraktılar. 130

2. Muhacirlerden veya Ensardan bir zât, akşam namazını kıldırırken, kıraati, yanlış mânâ çıkacak derecede karıştırdı.

Bunun üzerine:

" Ey iman edenler! Siz, sarhoş iken, ne söyleyeceğinizi bilinceye; ve cünüb iken de, yolcu olmanız müstesna, gusledinceye kadar, namaza yaklaşmayınız! " (Nisa: 43) mealli âyet nazil oldu. 131

Müslümanlar

" Yâ Rasûlallah! Biz namaz vakti yaklaşınca içmeyiz! " dediler.

Peygamberimiz aleyhisselam, yine, onlara cevap vermedi, sustu. 132 Müslümanlardan içki içenler azaldı. 133 Namaz kılınacağı zaman, Peygamberimiz aleyhisselamın nida edicisi:

" Hiçbir sarhoş namaza yaklaşmasın! " diyerek seslenirdi. 134

3. Hazret-i Ömer:

" Allah'ım! İçki hakkında bize açık ve kesin bir beyanda bulun! " diyerek Allah'a dua etti.

Bunun üzerine:

" Ey iman edenler! İçki, kumar, dikili taşlar ve fal okları, şeytanın murdar ve kötü işinden başka birşey değildir!

Bunun için, onlardan kaçınız ki, korktuklarınızdan kurtulup umduklarınıza erebilesiniz!

Şeytan; içkide ve kumarda, ancak, aranıza düşmanlık ve kin düşürmek, sizi Allah'ı anmaktan ve namaz kılmaktan alıkoymak ister!

Artık vazgeçtiniz, değil mi?" (Mâide: 90-91) mealindeki âyetler nazil oldu.

Hazret-i Ömer çağırılıp, ona bu mealdeki âyetler okundu. Âyetteki " Artık vazgeçtiniz, değil mi?" sorusuna, Hazret-i Ömer:

" Vazgeçtik! Vazgeçtik yâ Rab! " dedi. 135

Yalnız Hazret-i Ömer değil, bütün Müslümanlar da:

" Artık içkiden, kumardan vazgeçtik Rabbimiz! " dediler. 136

-------------------------------------

121. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 200, İbn Hazm, Cevâmiu's-Sîre, s. 181, İbn Kayyım , Zâdu'l-mead, c. 123, İbn Seyyid, Uyünu'l-eser, c. 2, s. 48, Zehebî, Megâzî, s. 198.

122. Abdurrezzak, Musannef, c. 9, s. 233-234, Buharî, Sahih, c. 6, s. 242-243, Nesâî, Sünen, c. 8, s. 295, Dârekutnî, Sünen, c. 4, s. 248, 252.

123. Buhârî, Sahih, c. 6, s. 242, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1572.

124. Abdurrezzak, c. 9, s. 220, Müslim, c. 3, s. 1586, Nesâî, c. 8, s. 300.

125. Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 329.

126. Bakara: 219.

127. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 351.

128. Taberî, Tefsîr, c. 7, s. 33.

129. Ebu'l-Fidâ, Tefsîr, c. 2, s. 93.

130. Zemahşerî, Keşşaf, c. 1, s. 258.

131. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 351, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 325.

132. Ebu'l-Fidâ, Tefsîr, c. 2, s. 93.

133. Zemahşerî, Keşşaf, c. 1, s. 258.

134. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 53, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 325, Hâkim, Müstedrek, c. 2, s. 143.

135. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 53, Nesâî, Sünen, c. 8, s. 287, Hâkim, Müstedrek, c. 4, s. 143.

136. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 351.