İSLÂM TARİHİ / MEDİNE DEVRİ |
| |
İslâm Ordusunun Hendekte Toplanıp Savaş Düzenine Konuluşu ve Tedbirler Alınışı |
Müşrikler gelip karargâhlarını kurunca, Peygamberimiz aleyhisselam Medine'de yerine İbn Ümmi Mektum'u vekil bırakarak, sayıları 3. 000'i bulan İslâm mücahidleriyle birlikte acele hendeğe hareket etti.
Arkaları Sel' dağına gelmek üzere, karargâhını Sel' dağının eteğinde kurdu. Kazılmış bulunan hendek önlerinde bulunuyor, düşmanla aralarını ayırıyordu. 94
Muhacirlerin sancağını Zeyd b. Harise, Ensarın sancağını da Sa'd b. Ubâde taşıyordu. 95
Müslümanların 36 süvarisi vardı.
Sel' dağında, Feth Mescidinin bulunduğu yerde, İslâm askerleri Peygamberimiz aleyhisselama arzedildi. 96
Peygamberimiz aleyhisselam onbeş yaşına basmamış çocukları evlerine geri çevirdi. Onbeş yaşına basmış olanların savaşa katılmalarına izin verdi. 97 Bütün çocuklarla kadınların kalelere ve hisarlara yerleştirilmelerini emretti. 98
Medine'de, Harise oğullarının kale ve hisarlarından daha sağlam ve emniyetli bir kale ve hisar bulunmadığından, Peygamberimiz aleyhisselam kadın ve çocukları oraya gönderdi. 99 Bazılarını da Fari' hisarına yolladı. 100 Kale ve hisarlara çıkarılmayan Müslüman kadın ve çocukları kalmadı.
Harise oğulları, çocuklarını kendi kale ve hisarlarına kaldırdılar. Çünkü, orası çok sağlam bir sığınaktı. Hazret-i Âişe de oraya götürülmüştü.
Amr b. Avf oğulları da, kadın ve çocuklarını kale ve hisarlara kaldırdılar.
Bazıları, Küba'da kale ve hisarlarının çevresine hendek kazdılar.
Amr b. Avf oğulları ve cemaatleri, Küba'da kalelerine sığındılar.
Hatma, Ümeyye, Vâil ve Vâkıf oğullarının çoluk ve çocukları da, kendi kale ve hisarlarında bulunuyorlardı. 101
-------------------------------------
94. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 231.
95. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 67.
96. Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 3, s. 830.
97. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 453.
98. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 237, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 72.
99. Heysemî, Mecmau'z-zevâid, c. 6, s. 133.
100. Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 1, s. 302.
101. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 451.