Huzeyfe b. Yeman der ki:
" Müşriklerin ordugâhından döndüğüm zamanda da, yine, hamamda yürüyor gibi idim! 401
Resûlullah aleyhisselama doğru giderken, yolu yarıladığım veya yarıya yakın yol aldığım sırada gördüğüm yirmi kadar beyaz sarıklı süvari, bana:
'Sahibine haber ver Allah, düşman askerlerine karşı ona kâfi gelmiştir! ' dediler. 402
Resûlullah aleyhisselamın yanına döndüğüm zaman, kendisi zevcelerinden birisine ait Yemen işi bir kilim üzerinde namaz kılıyordu. 403
Vallahi, döner dönmez, bütün üşümelerim gerisin geri bana gelmişti; tirtir titriyordum. 404
Resûlullah aleyhisselam yaklaşmamı eliyle işaret edince, yanına yaklaştım.
Yaklaşınca, kilimin bir ucunu benim üzerime sarkıtıp saldı. 405
Namazını bitirince:
'Yeman'ın oğlu! Otur! Müşrikler hakkında ne haberin var?' diye sordu.
'Yâ Rasûlallah! Halk Ebu Süfyan'ın başından dağılmış, başında ancak bir cemaat kalmış! Ateş yakmışlar. Allah, bizim üzerimize boşalttığı soğuk gibi, onların üzerine de soğuk boşaltmaktadır!
Fakat, biz buna karşılık Allah'tan onların dilemedikleri ecri dileriz! ' dedim. 406
Kendisine müşriklerin bütün haberlerini verdim ve onları göçüp giderlerken geride bıraktığımı söyledim 407
Peygamber aleyhisselam, azı dişleri görününceye kadar güldü. 408
Resûlullah aleyhisselam beni iki ayağı arasına, ayak ucuna yatırdı. Örtünün bir ucunu üzerime bıraktı. 409 Örtünün içinde sabaha (sabah namazı vaktine) kadar uyumaktan ayrılamadım. Sabaha eriştiğim zaman, Resûlullah aleyhisselam:
Kalk artık ey uykucu! ' buyurdu." 410
Peygamberimiz aleyhisselam sabaha çıktığı zaman, oradaki düşman ordugâhlarında bir tek kişi bile geride kalmamıştı. 411 Müşrikler götüremedikleri bazı meta'larını da bırakıp gitmişlerdi. 412
Müşrikler öğleye doğru Melel'e, ertesi gün de Seyyâle'ye vardılar. 413
Ebu Süfyan'ın Kureyş ordularıyla Tihâme bölgesine kavuştuğu sırada, Uyeyne b. Hısn ile yanındaki Necdliler, Ebu Süfyan'ın arkasından yetiştiler.
Benî Kurayza Yahudileri de, dönüp kalelerine sığındılar. 414
Benî Nadîr Yahudilerinin başkanı Huyey b. Ahtab ise, Ebu Süfyan'la birlikte Revhâ'ya kadar korka korka gittikten sonra, Ka'b b. Esed'e vermiş olduğu sözü yerine getirmiş olmak için oradan ayrılarak, geceleyin Benî Kurayza Yahudileriyle birlikte kalelerine girdi. 415
-------------------------------------
401. Müslim, Sahih, c. 3, s. 1414.
402. Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 115, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 1 , s. 492.
403. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 244.
404. Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 115.
405. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 31.
406. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 31, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 3, s. 451.
407. Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 115.
408. Beyhakî, Delâilü’n-nübüvve, c. 3, s. 455, Diyarbekrî, Târihiu'l -Hamîs, c. 1, s. 492.
409. İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 184.
410. Müslim, Sahih, c. 3, s. 1414, Beyhakî, Sünen, c. 9, s. 149.
411. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 491, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 69, 70.
412. Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. 1, s. 148.
413. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 485.
414. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 3, s. 422.
415. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 485.