Sümâme b. Üsal:

" Yâ Rasûlallah! Ben umre yapmak istediğim sırada, senin süvarilerin beni yakalamışlardı.

Şimdi ne buyurursun? Ne yapayım?" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam Sümâmeyi selametle müjdeledi ve niyetlenmiş olduğu umreyi yapmasını kendisine emretti. 59

Sümame:

" Lebbeyk! Allâhümme lebbeyk! İnnel hamde ve'n-nimete leke vel mülke lâ şerike lek! " diye telbiye ederek Mekke'ye girince, Kureyş müşrikleri onu yakaladılar ve:

" Demek sen bize karşı davranmaya kalkışıyorsun ha! " dediler.

Sümâme'nin boynunu vuracakları sırada, içlerinden birisi:

" Bırakınız onu! Siz yiyecekleriniz hususunda Yemâıme halkına muhtaçsınız! " dedi.

Bunun üzerine, Sümâme'yi serbest bıraktılar ve:

" Ey Sümâme! Demek sen dinden çıktın?! " dediler.

Sümâme:

" Hayır! Ben dinden çıkmadım. Fakat, ben dinin hayırlısı olan Muhammed'in dinine tâbi oldum. 60 Ben İslâmiyeti kabul, Muhammed'i tasdik ve ona iman ettim. 61

Vallahi, Allah'ın Resûlü olan Muhammed izin vermedikçe, size Yemâme'den bir buğday tanesi bile gelem eyecek! 62

Ben, şu Beyt'in (Kabe'nin) Rabbine and içmişimdir ki; son ferdinize kadar hepiniz Muhammed'e tâbi olmadıkça, size Yemâme'den yararlanacağınız hiçbir şey erişemeyecek! " dedi.

Kureyşîlerin her çeşit erzak ve menfaatleri hep Yemâme'den sağlanırdı. 63

Sümâme b. Üsal, umre yaptıktan sonra, Yemâmeye gitti. Yemâme halkını Mekkeye herhangi birşey yükleyip salmaktan men etti. 64

Sümâme b. Üsal Mekkelilere Yemâme'den hububat yüklenmesine engel olunca, Kureyş müşrikleri son derecede daraldılar. 65 Kıtlık yüzünden, deve yününü kanla yoğurup yemeye başladılar! 66

Peygamberimiz aleyhisselama bir yazı yazıp:

" Sen hem akraba hukukunu gözetmeyi emretmektesin! Hem de, bizimle akrabalık bağlarını koparıp babaları kılıçtan geçirmekte, çocukları açlıktan öldürmektesin! ?67

Bak! Sümâme bizim yiyeceklerimizi kesti ve bizi zararlandırdı.

Eğer sen yiyeceklerimizle aramıza gerilmemesi için ona bir yazı yazmayı uygun görürsen, yazıver emi" dediler. 68

Kureyş müşriklerinin lideri Ebu Süfyan da, kalkıp Medine'ye kadar geldi.

Peygamberimiz aleyhisselama:

" Âlemlere rahmet olarak gönderilmiş olduğunu söyleyen sen değil misin?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselam " Evet! " buyurunca, Ebu Süfyan:

" Fakat, sen babaları kılıçla, bebeleri de açlıktan öldürmektesin! " diyerek çıkıp gitti. 69

Peygamberimiz aleyhisselam, Mekkeli müşriklerin müracaatları ve ricaları üzerine, Yemâme'den Mekkelilere zahire satışına engel olmaması için Sümâmeye yazı yazdı. 70 Yazısında:

" Kavmimle yiyecekleri arasından çekil! Kendilerinin Yemâme'den erzak yüklemelerine engel olma! " buy urdu. 71

Sümâme de Peygamberimiz aleyhisselamın buyruğunu yerine getirdi. 72

-------------------------------------

59. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 452, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 118.

60. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 288.

61. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 1, s. 295.

62. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 288, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 452, Buhârî Sahih, c. 5, s. 118, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1387.

63. İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 214, 215.

64. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 288.

65. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 5, s. 550, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 215.

66. Halebî, İnsânu'l-uyün, c. 3, s. 172.

67. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 288.

68. İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 215.

69. Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 146.

70. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 288.

71. İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 215.

72. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 1, s. 295, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 3.