Mekkelileri Peygamberimiz aleyhisselamla çarpışmaya ayaklandınp Handeme'de Halid b. Velid'e karşı koyan üç Kureyşliden birisi Süheyl b. Amr idi. 1057

Kendisi; yaptıklan muahede hükmünü çiğneyerek yüzlerini örtüp Benî Bekrierle birlikte Huzâalan uyurken kılıçtan geçiren Kureyşliler arasında idi. 1058

Süheyl b. Amr der ki:

" Resûlullah aleyhisselam Mekke'ye girip hakim olduğu zaman, kendimi evime attım, kapımı üzerime kapattım!

Benim için Muhammed'den eman istesin diye, oğluma haber saldım. Öldürülmeyeceğimden emin değildim: Muhammed'le ashabına karşı olan tutum ve davranışlarımı hatırladım. Onlar katındaki durumumu düşündüm.

Benden daha kötü davranışlı bir kimse yoktu:

Resûlullah aleyhisselamla hiç kimse karşılaşmazken, Hudeybiye günü ben karşılaşmış, muahedenameyi de zorlayıp istediğim biçimde yazdırmıştım.

Bedir ve Uhud savaşlarına ve Kureyşlilerin ona karşı olan her hareketine katılmıştım! ..."

Abdullah b. Süheyl, babası için, Peygamberimiz aleyhisselamın yanına geldi ve:

" Yâ Rasûlallan! Ona eman verecek misin?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Evet! Ona Allah'ın emanı ile eman verilmiştir! Evinden dışarı çıksın! " buyurduktan sonra, çevresinde bulunanlara:

" Kim Süheyl b. Amr'a rastlarsa, ona dokunmasın! Ona sert bakışla da bakmasın ki, o dışarı çıkabilsin!

Andolsun ki; Süheyl, aklı ve şerefi olan bir adamdır.

Süheyl gibi kişiler, İslâmiyeti tanımaz ve takdir etmez olamazlar.

O, şimdiye kadar üzerinde durduğu şeylerin kendisi için hiç de yararlı olmadığını görmüş ve anlamış bulunuyordur! " buyurdu.

Abdullah b. Süheyl, babasının yanına gidip, Peygamberimiz aleyhisselamın söylediklerini ona haber verdi.

Süheyl b. Amr:

" Vallahi, o küçükken de, büyükken de, iyi, dürüst ve yararlı idi" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselamın yanına gidip gelmeye başladı.

Peygamberimiz aleyhisselamla birlikte, Huneyn gazasına gitti ve Ci'râne'ye gelince Müslüman oldu. 1059

Allah ondan razı olsun!

-------------------------------------

1057. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 49, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 823, Taberî, Târih, c. 3, s. 118.

1058. İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 239, Diyarbekrî, Târîhu'l-Hamîs, c. 2, s. 77, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 4.

1059. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 846, 847.