Peygamberimiz aleyhisselam; Taiften ayrılarak Dahnâyı tuttu. 452 Dahnâ; Taif şehrinin sancaklarından olup, rivayete göre, toprağından Adem aleyhisselamın yaratılmış olduğu yerdir. 453

Peygamberimiz aleyhisselamın Dahnâ'dan sonra vardığı yer Kam-ı Menâzil idi. 454

Kam-ı Menâzil, Necdlilerin ihrama girme yeridir. 455

Ebu Zür'atü'l-Cühenî der ki:

" Resûlullah aleyhisselam, Karrvı Menâzil'den ayrılmak ve hayvanına binmek istediği zaman, devesi Kasvâ'yı Resûlullahın önüne hazırladım, Kasvâ'nın yularını elimde topladım.

Resûlullah aleyhisselam onun üzerine binince, Kasvâ'nın yularını Resûlullah aleyhisselamın eline verdim. Ben de terkisine bindim.

Resûlullah aleyhisselam, yürütmek için, devenin arkasına kamçı ile vurdu.

Kamçıyı deveye her vuruşunda, kamçı bana değiyordu.

Sonra, bana dönüp:

'Yoksa kamçı sana mı değiyor?' diye sordu.

'Evet! Babam, anam sana feda olsun! ' dedim.

Ci'râne'ye inince, bir köşede davarlar bulunuyordu.

Ganimet malları memurundan, onlar hakkında birşeyler sordu. Memur da, sorulan şeyi haberverdi. Fakat, şimdi onu hatırlayamıyorum.

Bundan sonra, Resûlullah aleyhisselam:

'Ebu Zür'a nerede?' diye seslendi.

Ben:

'İşte, buradayım! ' dedim.

Resûlullah aleyhisselam:

'Al şu davarları! Akşamleyin sana değen kamçılara karşılık! ' buyurdu.

Saydığımda, o davarların 125 adet olduğunu gördüm.

Benim edindiğim ve yararlandığım en çok malım, bunlardı." 456

Peygamberimiz aleyhisselam, Kam-ı Menâzil'den sonra, Nahle'ye geldi. 457

Nahle'den sonra, Ci'râne'ye doğru yol almaya başladı.

O sırada, Ebu Rühmü'l-Gıfârî, Peygamberimiz aleyhisselamın yanında, devesinin üzerinde gidiyor, ağır ayakkabısı da ayağında bulunuyordu.

Ebu Rühm'ün devesi Peygamberimiz aleyhisselamın devesinin yanına yaklaşıp sıkışınca, Ebu Rühm'ün ayakkabısının ucu, Peygamberimiz aleyhisselamın bacağına çarptı ve çok acıttı.

Peygamberimiz aleyhisselam, kamçısıyla onun ayağına vurup:

" Çek ayağını! Canımı acıttın! " buyurdu. 458

Ebu Rühm der ki:

" İşlediğim suçtan dolayı, sanki geçmişteki ve gelecekteki herşey beni tutup sıktı! İşlediğim büyük suç hakkında Kur'ân'da âyet ineceğinden korktum.

Ci'râne'de sabahladığımız zaman, yük, binek hayvanlarını otlatmak sırası bende idi.

Resûlullah aleyhisselam beni aratmış.

Bana:

'Resûlullah aleyhisselam seni arıyor! ' dediler.

Çekine çekine kendisinin yanına vardım.

Bana:

'Sen ayağınla çarpıp benim canımı acıtmıştın. Ben de 'Geri çek! ' diyerek ayağına kamçı ile vurmuştum.

Bu vurmama karşılık olarak, al şu davarları! ' buyurdu.

Resûlullah aleyhisselamın benden hoşnut olması, bana, dünyadan ve dünyadakilerden daha sevgili ve makbuldü! " 459

Peygamberimiz aleyhisselamın Ebu Rühm'e verdiği, 80 koyundu. 460

-------------------------------------

452. İbn İshak. İbn Hişam, c. 4, s. 130, Vâkıdî, c. 3, s. 939, Taberî, Târih, c. 3, s. 134.

453. Yakut, Mu'cemu'l-büldân, c. 2, s. 444.

454. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 939.

455. Mâlik, Muvatta', c. 1, s. 330, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 333, Buhârî, Sahih, c. 2, s. 141 -142.

456. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 940.

457. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 939.

458. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 939, Taberî, Târih, c. 3, s. 138, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 355.

459. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 939-940.

460. Taberî, Târih, c. 3, s. 138, Ebu'l-Fidâ, c. 4, s. 355.