1. Peygamberimiz aleyhisselam Huneyn ganimetini dağıttığı sırada Benî Temimlerden Zülhuvaysıra gelip Peygamberimiz aleyhisselamın başucuna dikilmiş ve:

" Yâ Muhammed! Ben bugün yaptığın şeyi gördüm! " demişti.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Evet! Nasıl gördün?" diye sorunca;

Zülhuvaysıra:

" Senin adalet yapmadığını gördüm ! 554 Adalet yap yâ Rasûlallah! " dedi. 555

Peygamberimiz aleyhisselam kızdı. 556

Ona:

" Yazıklar olsun sana! Ben adalet yapmazsam, kim adalet yapar?! 557 Ben adalet yapmış olmasaydım umduğuma ermezdim; sen de, bana tâbi olduğun için, ziyan etmiş, eli boşa çıkmış gitmiştin! " buyurdu.

Hazret-i Ömer:

" Yâ Rasûlallah! İzin ver! Onun boynunu vurayım! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Hayır! Bırak onu! 558 Onun birtakım taraftarları olacaktır ki, 559 dinde derinleşecekler! 560 Herhangi biriniz, onların namazı yanında kendi namazını, onların oruçları yanında kendi orucunu küçümseyecek!

Onlar Kur'ân da okuyacaklar! Fakat, okudukları Kur’ân köprücük kemiklerinden ileri geçmeyecek! 561

Onlar, okun yaydan çıktığı gibi, dinden, İslâmiyetten fırlayıp çıkacaklar!

Öyle ki, çıkan okun demirine bakılır, onda hiçbir şey, hiçbir iz bulunmaz!

Sonra, okun yaya giriş yerine bakılır, orada da hiçbir şey bulunmaz!

Sonra, okun ağaç kısmına bakılır, orada da hiçbir şey bulunmaz!

Sonra, okun yelesine bakılır, orada da hiçbir şey bulunmaz!

Halbuki, ok atılanın bağrını delip geçmiş, fakat oka birşey bulaşmamıştır! 562

Onlar, Müslümanlar tefrikaya düştüğü zaman ortaya çıkacaklardır! 563

Bir adam görürsün ki;564 onun iki elinden birisi kadın memesine, yahut gidip gelen bir et parçasına benzer! " buyurdu. 565

Ebu Saîdi'l-Hudrî:

" Ben bunu Resûlullah aleyhisselamdan işittiğime şehadet ederim.

Yine şehadet ederim ki; Ali b. Ebu Talib onlarla çarpışmıştır:

Ben onun yanında idim. Bu adamın aranmasını emretmişti.

Adam bulunup getirildi.

Ona baktım: Kendisi, Resûlullah aleyhisselamın tarif ettiği şekilde idi! " demiştir. 566

2. Peygamberimiz aleyhisselamın Ebu Süfyan, Uyeyne b. Hısn, Akra' b. Habis ve Süheyl b. Amr gibi567 bazı nüfuzlu kişilere kendisine ait beşte bir hisseden bolca ihsanlarda bulunup Ensara bu beşte birden birşey vermemesi, onların gönüllerinde bir üzüntü, bir kırgınlık meydana getirdi ve bazılarına yersiz ve ağır laflar ettirdi:

" Artık vallahi Resûlullah aleyhisselam kavmine kavuştu, başkalarını neyapsın! 568

Savaşmayanlara veriyor da, savaşanlara vermiyor! 569

Vallahi, doğrusu bu şaşılacak şeydir!

Onların kanları kılıçlarımızdan damlıyor! Ganimetlerimiz ise onlara veriliyor! ?570

Resûlullah aleyhisselam bizim ganimetlerimizi öyle bir cemaate veriyor ki, bizim kanlanmız onların kılıçlarından, onların kanları da bizim kılıçlarımızdan damlıyor! 571

Allah Resûlünü yarlıgasın! O Kureyşilere veriyor da, bizleri bırakıyor! 572

Savaş zamanı geldi mi, onun ashabı biz oluyoruz!

Fakat, ganimet bölüşümü zamanı gelince, onun kavmi ve kabilesi önde tutuluyor! ?573

Sıkışıldığı zaman biz çağırılıyoruz! Ganimet ise bizden başkalarına dağıtılıyor! ?" 574 diyecek kadar ileri gittiler.

Bu sözleri, Ensarın söz ve görüş sahibi olanlan değil, yaşlan küçük gençleri söylemişlerdi. 575

Abdullah b. Mes'ud der ki:

" Resûlullah aleyhisselamın Huneyn ganimetini bölüştürdüğü sırada, 576 Ensar577 münafıklarından578 bir adam, 579 Muattib b. Kuşeyr de: 580

'Bu dağıtımda Allah'ın nzası gözetilmiyor! ' dedi. 581

Ona:

'Vallahi, bu söylediğini, Resûlullah aleyhisselama ulaştıracağım! ' dedim582 ve Resûlullah aleyhisselama gidip haberverdim.

Resûlullah aleyhisselamın yüzünün rengi değişti. 583

Kendisini üzen bu haberi getirdiğime pişman oldum. 584

Resûlullah aleyhisselam:

'Allah Musa'ya rahmet etsin! Kendisine bundan daha çok ezâ edildiği halde, o bunlara sabredip katlanmıştı. 585

Bir peygamber de kavmine Allah'ın emirlerini getirip tebliğ ettiği zaman, kavmi onu yalanladılar ve onun başını da yardılar!

O Peygamber ise, eliyle hem yüzünün kanını siliyor, hem de:

'Allah'ım! Kavmimi yarlığa! Çünkü, onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar! ' diyerek dua ediyordu' buyurdu." 586

Ensarın ileri gelenlerinden Sa'd b. Ubâde de, Peygamberimiz aleyhisselamın huzuruna girerek:

" Yâ Rasûlallah! Şu Ensar kabilesi, aldığın ganimeti bölüştürürken senin kavmine ve sair Arap kabilelerine bol bol dağıtıp Ensara ise ondan birşey vermemek suretiyle yaptığın uygulamadan, sana karşı kainlerinde kırgınlık ve üzüntü duymaktadırlar! " dedi. 587

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ey Sa'd! Bu hususta sen neredesin? Ne görüştesin?" diye sordu.

Sa'd b. Ubâde:

" Yâ Rasûlallah! Ben de ancak kavmimden bir ferdim. Benim bundan başka bir sıfatım yok! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Öyleyse, haydi, benim için kavmini şu çevrede, çitin içinde topla! " buyurdu.

-------------------------------------

554. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 219, Taberî, c. 3, s. 137.

555. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, 948, Müslim, Sahih, c. 2, s. 744.

556. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Taberî, c. 3, s. 137.

557. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Vâkıdî, c. 3, s. 948, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Müslim, c. 2, s. 744, Taberî, c. 3, s. 137.

558. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 139, Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 948, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 219, Müslim , Sahih, c. 2, s. 744, Taberî, Târih, c. 3, s. 137.

559. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Vâkıdî, c. 3, s. 948, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Müslim , Sahih, c. 2, s. 744.

560. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Taberî, c. 3, s. 137.

561. Vâkıdî, c. 3, s. 948, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Müslim, c. 2, s. 744.

562. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 139, Vâkıdî, c. 3, s. 498, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 219, Müslim, c. 2, s. 744, Taberî, c. 3, s. 137.

563. Vâkıdî, c. 3, s. 948, Müslim, c. 2, s. 744.

564. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 948.

565. Vâkıdî, c. 3, s. 948, Müslim, c. 2, s. 744.

566. Müslim, Sahih, c. 2, s. 745. Taberî, Tefsir, c. 10, s. 157.

567. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 246.

568. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 140-141, Vâkıdî, c. 3, s. 956, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 76, Taberî, c. 3, s. 138.

569. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 157.

570. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 169-249, Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 221.

571. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 201.

572. Buhârî, Sahih, c. 5, s. 104, Müslim, Sahih, c. 2, s. 733.

573. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 957.

574. Buhârî, Sahih, c. 5, s. 106.

575. Buhârî, c. 5, s. 104, Müslim, c. 2, s. 734.

576. Vâkıdî, c. 3, s. 949, Buhârî, c. 5, s. 105.

577. Buhârî, Sahih, c. 5, s. 105.

578. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 949.

579. Buhârî, Sahih, c. 5, s. 105.

580. Vâkıdî, c. 3. S. 949.

581. Vâkıdî, c. 3, s. 949, Buhârî, c. 5, s. 106.

582. Vâkıdî, c. 3, s. 949.

583. Vâkıdî, c. 3, s. 949, Buhârî, c. 5, s. 106.

584. Vâkıdî, c. 3, s. 949.

585. Vâkıdî, c. 3, s. 949, Buhârî, c. 5, s. 106.

586. Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 453.

587. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 141-142, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 76, Taberî, Târih, c. 3, s. 138.