Peygamberimiz aleyhisselam Müslümanlara hac amellerini anlatmaya devam etti.

Fiske taşlarının baş ve şehadet parmaklan arasına alınarak atılacağını gösterdi. 417

" Ey insanlar! Hac amellerinizi nasıl yapacağınızı Benden öğreniniz ve onları ezberleyiniz! Bilmiyorum! Belki de bu yılımdan sonra bir daha haccedemem! 418

Dinde taşkınlıktan sakınınız! Çünkü, sizden öncekileri helak eden, ancak dindeki taşkınlıkları idi" buyurdu. 419

Peygamberimiz aleyhisselamın Akabe cemresini taşlaması, kurban kesme günü, güneşin doğuşundan sonra idi. 420

Peygamberimiz aleyhisselam Mina vadisinin ortasına, aşağıdan yukarıya doğru durdu. Beytullah'ı soluna, Minayı da sağına aldı.

Büyük cemreye (Akabe cemresine) yöneldi. 421

Akabe cemresini atıncaya kadar, telbiyeyi kesmedi. 422

Akabe cemresine biner birer yedi tane fiske taşı attı ve her taşı atarken de, " Allahuekber! " dedi. 423

Peygamberimiz aleyhisselam küçük fiske taşlarını baş ve şehadet parmakları arasına alıp birer birer atarken, halk da cemre taşlarını atmaya ve birbirleri üzerine yığılmaya başlamışlardı. 424

O sırada, Peygamberimiz aleyhisselamın terkisindeki Fadl b. Abbas, 425 halkın attıkları taşlar Peygamberimiz aleyhisselama değmesin, onu yaralamasın diye426 siper oluyor, onu koruyordu. 427

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ey insanlar! Birbirinizi öldürmeyiniz!

Sizler, cemre taşları atacağınız zaman, fiske taşları gibi küçüklerini, parmaklarınızın arasında atınız! " buyurdu. 428

Kudâme b. Abdullah:

" Resûlullah aleyhisselamı devesinin üzerinde cemreleri atarken gördüm.

Ne vurmak vardı, ne itip kakmak vardı, ne 'Çekil, çekil! ' demek vardı! " demiştir. 429

-------------------------------------

417. İbn Sa'd, Tabakât, c. 2, s. 185.

418. İbn Sa'd, c. 2, s. 181, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 318, Müslim, Sahih, c. 2, s. 493, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 201, Nesâî, Sünen, c. 5, s. 370.

419. İbn Sa'd, c. 2, s. 180-181, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 1008, Nesâî, c. 5, s. 368, Hâkim, Müstedrek, c. 1, s. 466, İbn Kayyım , Zâdu'l-mead. c. 3, s. 274.

420. İbn Kayyım, c. 3, s. 275.

421. Buhârî, Sahih, c. 2, s. 193, Müslim, c. 2, s. 942-943, Ebu Dâvud, c. 2, s. 201 , Nesâî, c. 5, s. 273-274.

422. Ebu Hanîfe, Müsned, c. 26, Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 1109, İbn Sa'd, c. 2, s. 180.

423. Ahmed, c. 1, s. 212, Buhârî, c. 2, s. 193, Müslim , c. 2, s. 892, Ebu Dâvud, c. 2, s. 200, İbn Mâce, c. 2, s. 1008, Nesâî, c. 5, s. 274, İbn Kayyım , c. 3, s. 275.

424. Ebu Dâvud, c. 2, s. 200.

425. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 379, Ebu Dâvud, c. 2, s. 200.

426. Ahmed, c. 6, s. 379.

427. Ahmed, c. 6, s. 379, Ebu Dâvud, c. 2, s. 200.

428. Ahmed, c. 6, s. 379.

429. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 1107, Ahmed, c. 2, s. 413, Tirmizî, c. 3, s. 247, İbn Mâce, c. 2, s. 1009, Nesâî, c. 5, s. 270, Hâkim , Müstedrek, c. 1, s. 466, Beyhakî, Delâil, c. 5, s. 440.