Peygamberimiz aleyhisselam hadis-i şeriflerinde buyururlar ki:

" Kıyamet günü, 716 Sûr'un son üfürülüşünden sonra yerden başını kaldıracakların, 717 toprağı yarılarak kabirlerinden çıkanların ilki benim!

Övünme yok! 718

Çıkar çıkmaz bana Cennet elbiselerinden* bir elbise giydirilecek.

Sonra da Arşın sağında duracağım ki, yaratıklardan o makamda benden başka kimse duracak değildir. 719

Kıyamet gününde Âdem oğullarının efendisi, ulusu benim! 720

Övünme yok! 721

Livâü'l-hamd (hamd sancağı) bana verilecek, benim elimde bulunacak! 722

Kıyamet günü hamd sancağını ben taşıyacağım! 723

Övünme yok! 724

Kıyamet günü peygamberlerin imamı, hatibi ve onların şefaat sahibi de ben olacağım!

Övünme yok! 725

O gün. Âdem ve diğer peygamberlerden hiçbiri yoktur ki, benim sancağımın altında bulunmasın! 726

Övünme yok! 727

Bana vesîle'yi dileyiniz!

Bu vesile cennette öyle bir derecedir ki, Allah'ın kullarından yalnız bir kula lâyıktır!

O kulun da ben olmamı umarım!

Her kim, bana vesîle'yi dilerse kendisi şefaate lâyık olur! 728

Her peygamberin kabul olunan belli bir duası vardır.

Her peygamber de o belli duasını önceden yapmış bulunmaktadır.

Fakat, ben o duamı Kıyamet gününde ümmetime şefaat etmek için saklamışımdır! 729

Kıyamet gününde ilk şefaat eden ve şefaati kabul buyurulan benim! 730

Övünme yok! 731

Cennetin kapılarının halkalarını ilk ben çakacak ve Allah da bana kapılan açacak ve yanımda mü'minlerin fakirleri olduğu halde beni cennete koyacaktır!

Övünme yok!

Öncekilerin ve sonrakilerin732 Allah katında733 en değerlisi benim!

Övünme yok! 734

Kıyamet gününde sustukları zaman insanların hatipleri benim!

Tutuldukları zaman şefaatçileri benim! 735

Ye'se ve ümitsizliğe düştükleri zaman736 cennetle737 müjdeleyicileri benim! 738

Yüce Allah Kıyamet gününde bütün insanları, öncekilerini sonrakilerini düz bir yerde biraraya toplayacak.

Öyle ki, kendilerini çağıran sesini, ayrı ayrı hepsine duyurabilecek.

Göz hepsini görebilecek.

Güneş kendilerine yaklaşacak.

İnsanların gam ve sıkıntıları dayanılmaz, çekilmez dereceyi bulacak! 739

Güneş o gün kullara bir veya iki mil kadar yaklaştırılacak, onları eritecek!

Amellerinin derecesine göre kullar tere batacaklar. Ter, kiminin aşık kemiklerine, kiminin böğürlerine kadar çıkacak!

Kimini de gemleyecek! 740

O gün, adam var ki, ter kendisini boğacak dereceye çıkacak da: 'Yâ Rab! Cehenneme atmakla da olsa, beni rahata erdir! ' diyecektir! 741

Bunun üzerine, insanlar birbirlerine:

'Halinizi görmüyor musunuz? Başınıza geleni görmüyor musunuz? Rabbinizin katında kendinize şefaat edecek birini bulup, daha başınızın çaresine bakmayacak mısınız?! ' diyecekler.

Birbirlerine:

'Âdem'e gidiniz! ' deyip, Âdem'e varacaklar ve:

'Ey Âdem! Sen insanların babasısın. Allah seni Kudret Eliyle yaratmış, Ruhundan sana ruh nefhetmiş, meleklere emir buyurmuş, onlarda sana secde etmişlerdir. 742

Alla, sana herşeyin isimlerini bildirmiştir. 743

Sen bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza neler geldiğini görmüyor musun?744

Rabbinin katında bize şefaat et! 745 Bizi şu bulunduğumuz müşkil mevkiden kurtarsın! ' diyecekler. 746

Âdem ise, onlara:

'Yüce Rabbim bugün öyle gazaba gelmiştir ki, ne bundan önce bu derece gazaba gelmişliği vardır, ne de bundan sonra bu derece gazaba gelir! 747

Hem ben de sizin düşmüş olduğunuz isyan durumu gibi müşkil bir duruma düşmüş bulunuyorum! 748

Vaktiyle, O bana ağacın meyvesinden yemeyi yasaklamıştı da, ben onu yiyip Kendisine âsi olmuştum!

Ben bugün ancak kendimi düşünebilirim, kendimi! 749

Ben sizin için şefaat edebilecek halde ve mevkide değilim ! 750

Siz benden başkasına gidiniz! 751

Babanızdan sonra babanız olan. 752 Allah'ın Tufan'dan sonra yeryüzü halkına gönderdiği ilk peygamber bulunan753 Nuh'a gidiniz! ' diyecek!

Bunun üzerine mahşer halkı Nuh'a varıp:

'Ey Nuh! Sen Tufan'dan sonra yeryüzü halkına gönderilen peygamberlerin ilkisin!

Allah, seni şükredici bir kul olarak adlandırmış, 754 seçmiş, senin duanı kabul buyurup yeryüzünde kâfirlerden yurt tutan hiçbir kimse bırakmamıştır. 755

Sen Rabbin katında bize şefaat et!

Bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza neler geldiğini görmüyor musun?' diyecekler.

Nuh da:

'Rabbim bugün öyle gazaba gelmiştir ki, ne bundan önce bu derece gazaba gelmişliği vardır, ne de bundan sonra bu derece gazaba gelir!

Hem benim bir duam vardır ki, onu kavmim aleyhinde yapmış bulunuyorum!

Ben bugün ancak kendimi düşünebilirim, kendimi! 756

Ben sizin için şefaat edebilecek halde ve mevkide değilim ! 757

Siz benden başkasına, 758 Halîlü'r-Rahman'a, 759 İbrahim'e gidiniz! 760 Yüce Allah onu halil ve dost edinmiştir! ' diyecek, 761 ve Mahşer halkı İbrahim'e vararak:

'Ey İbrahim! Sen Allah'ın peygamberi ve yeryüzü halkından O'nun halili ve dostusun!

Sen Rabbin katında bize şefaat et!

Sen bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza neler geldiğini görmüyor musun?' diyecekler.

İbrahim ise, onlara:

'Rabbim bugün öyle gazaba gelmiştir ki, ne bundan önce bu derece gazaba gelmişliği vardır, ne de bundan sonra bu derece gazaba gelir! 762

Hem ben, asılsız yere üç söz söylemişimdir! ' diyecek, 763 onları anlatacak. 764

'Ben bugün ancak kendimi düşünebilirim, kendimi! 765

Ben sizin için şefaat edebilecek halde ve mevkide değilim ! 766

Siz benden başkasına gidiniz! Musa'ya gidiniz! 767

Çünkü, Yüce Allah onunla konuşmuş, 768 ona Tevrat'ı vermiştir' diyecek. 769

Bunun üzerine mahşer halkı Musa'ya varacaklar.

Ona:

'Ey Musa! Sen Allah'ın Resûlüsün! Allah seni risâletleriyle ve seninle konuşmasıyla insanlara üstün kılmıştır!

Sen bizim için Rabbin katında şefaat et!

Sen bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza neler geldiğini görmüyor musun?' diyecekler.

Musa ise, onlara:

'Rabbim bugün öyle gazaba gelmiştir ki, ne bundan önce bu derece gazaba gelmişliği vardır, ne de bundan sonra bu derece gazaba gelir!

Hem ben öldürmem bana emredilmemiş bir adamı öldürmüşümdür!

Ben şimdi ancak kendimi düşünebilirim, kendimi! 770

Ben sizin için şefaat edebilecek halde ve mevkide değilim ! 771

Siz benden başkasına gidiniz! İsa'ya gidiniz!

Çünkü o anadan doğma körlerin gözünü açar, alaca illetini iyi eder, ölüleri diriltirdi! 772

O, Allah'ın kulu, resûlü, kelimesi ve Meryem'e nefhettiği ruhudur! ' diyecek. 773

Mahşer halkı İsa'ya varacaklar ve ona:

'Ey İsa! Sen Allah'ın Resûlüsün! Allah'ın Meryem'e ilkâ ettiği kelimesi ve Allah tarafından nefhedilen ruhusun!

Sen beşikte insanlarla konuşmuştun.

Bize Rabbin katında şefaat et!

Sen bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza neler geldiğini görmüyor musun?' diyecekler.

İsa ise, onlara:

'Rabbim bugün öyle gazaba gelmiştir ki, ne bundan önce bu derece gazaba gelmişliği vardır, ne de bundan sonra bu derece gazaba gelir! ' diyecek, günah anmayacak. 774

Ben bugün ancak kendimi düşünebilirim, kendimi! 775

Ben sizin için şefaat edebilecek halde ve mevkide değilim ! 776

Siz benden başkasına gidiniz! 777 Âdem oğullarının efendisine, ulusuna gidiniz!

Çünkü o, Kıyamet günü toprağı yarılarak kabirlerinden çıkanların ilkidir! 778

Siz Muhammed aleyhisselama gidiniz! 779

O, geçmiş ve gelecek kusurlarını Allah'ın bağışlamış olduğu bir kuldur! 780

Yüce Rabbiniz katında sizin için o şefaat eder! ' diyecek. 781

Bunun üzerine mahşer halkı bana gelecekler

'Ey Muhammed! Sen Allah'ın Resûlü ve peygamberlerin sonuncususun.

Allah senin geçmiş ve gelecek bütün günahlarını bağışlamıştır!

Sen Rabbin katında bize şefaat et!

Sen bizim ne halde olduğumuzu bilmiyor, başımıza gelenleri görmüyor musun?' diyecekler.

Ben de, kalkıp Arşın altına geleceğim.

Orada Rabbimin huzurunda secdeye kapanacağım.

Sonra Allah Kendisine ait hamdlerden, senaların güzellerinden bana öylelerini fetih ve ilham buyuracak ki, onları benden önce hiçbir kimseye fetih ve ilham buyurmuş değildir! *

Sonra bana:

'Ey Muhammed! Başını secdeden kaldır! Dile, dileğin verilecek! Şefaat et, şefaatin kabul olunacak! ' buyurulacak.

Bunun üzerine, ben de başımı kaldırıp:

'Ya Rab! Ümmetimi! Ümmetimi ! 782

Yâ Rab! Ümmetimi! 783 Ümmetimi!

Yâ Rab! Ümmetimi! Ümmetimi! ' diyeceğim. 784

Bunun üzerine:

'Ey Muhammed! Ümmetinden hesapsız olanları cennet kapılarından sağındakinden cennete koy! ' denilecektir.

Onlar, bu kapıdan başka, öteki kapılarda da insanlara ortaktırlar.

Muhammed'in varlığı Kudret Elinde bulunan Allah'a yemin ederim ki; cennet kapılarının iki kanadının arası Mekke ile Himyer, Hecerveya Busrâ arası kadardır. 785

Şefaat için bana bir had çizilecek786 ve:

'Haydi git! Kimin kalbinde bir buğday veya arpa tanesi kadar iman varsa, onu787 cehennemden çıkar! 788 Cennete koy! ' denilecek. 789

Ben de o had dahilinde insanlan cehennemden çıkarıp cennete koyacağım.

Sonra Rabbime dönerek secdeye kapanacağım.

Yüce Allah yine dilediği kadar beni secde halinde bırakacak.

Sonra bana:

'Ey Muhammed! Başını secdeden kaldır! Söyle, sözün tutulsun! İste, isteğin verilsin! Şefaat dile, şefaatin kabul olunsun! ' denilecek.

Ben de başımı secdeden kaldırarak Rabbime, Kendisinin bana öğrettiği bir hamd ile hamd edeceğim.

Sonra şefaatte bulunacağım.

Rabbiım bana bir had çizecek790 ve:

'Haydi git, kimin kalbinde hardal tanesi kadar iman varsa, onu cehennemden çıkar! 791 Cennete koy! ' denilecek.

Ben de gidip kimin kalbinde o kadar iman bulursam onu792 cehennemden çıkarıp cennete koyacağım. 793

Sonra Rabbime dönüp aynı hamdlerle hamd edeceğim.

Sonra O'nun için secdeye kapanacağım.

Bana tekrar:

'Ey Muhammed! Secdeden başını kaldır! Söyle, sözün tutulsun! İste, isteğin verilsin! Şefaat dile, şefaatin kabul olunsun! ' denilecek.

Ben de:

'Yâ Rab! Ümmetimi! Ümmetimi! ' diyeceğim.

Bana:

'Git! Kalbinde hardal tanesinden çok çok çok daha az iman bulunan kim varsa, onu da cehennemden çıkar! 794 Cennete koy! ' denilecek.

Ben de gidip kimin kalbinde azıcık iman bulursam onu cennete koyacağım. 795

Sonra dördüncü kez Rabbime dönerek aynı hamd ve senalarla O'na hamd edeceğim. Secdeye kapanacağım!

Bana:

'Ey Muhammed! Başını secdeden kaldır! Söyle, sözün dinlensin! İste, isteğin verilsin! Şefaat dile, şefaatin kabul edilsin! ' denilecek.

Ben gidip bunu da yapacağım. 796

'Yâ Rabbi! Cehennemde Kur'ân'ın hapsettiklerinden, yani cehennemde temelli kalmaları gerekenlerden başka kimse kalmadı! 797

Yâ Rab! Lâ ilahe illallah=Allah'tan başka hiçbir ilah yok, diyenlere şefaat için de bana izin ver! ' diyeceğim.

Yüce Allah:

'Bu, Sana ait değildir.

Fakat, izzet ve kibriyâma, azamet ve cibriyâma yemin ederim ki, 'Lâ ilahe illallah' diyenleri cehennemden muhakkak Ben çıkaracağım! ' buyuracak. 798

Ümmetimden cehennemde, cehennemliklerin yanında kalanlara, cehennemlikler:

'Sizin Yüce Allah'a hiçbir şeyi şerik koşmaksızın ibadet etmiş olmanızın size ne yararı oldu? Sizi Allah'ın azabından kurtarabildi mi sanki?! ' diyecekler.

Bunun üzerine, Yüce Allah:

'İzzet ve celâlim hakkı için onları da cehennemden azad edeceğim! ' buyuracak.

Göndereceklerini gönderecek.

Onlar, kömür halinde cehennemden çıkarılıp hayat ırmağının içine konulacaklar da, sel uğrağında biten yabani reyhan tohumlarının çarçabuk bittiği gibi, yeniden öylece bitecekler!

Onlar iki gözlerinin arasına 'Bunlar Azîz olan Allah'ın azadlıları' yazısı yazılarak cennete konulacaklardır.

Cennet halkı, onlara:

'Bunlar cehennemliklerdir! ' diyecekler.

Yüce Allah ise:

'Hayır! Bunlar Azîz ve Cebbar olan Allah'ın azadlılarıdır! ' buyuracaktır." 799

-------------------------------------

716. Ahmed, c. 1, s. 5, İbn Mâce, c. 2, s. 1440.

717. Buhârî, Sahîh, c. 6, s. 34, İbn Mâce, c. 2, s. 1429.

718. Ahmed, c. 1, s. 5, Müslim, c. 4, s. 1782, Ebu Dâvud, c. 4, s. 218, Tirmizî, c. 5, s. 587, İbn Mâce, c. 2, s. 1440.

* Yeşil (Ahmed, c. 3, s. 456).

719. Tirmizî, c. 5, s. 585.

720. Ahmed, c. 1, s. 5, Müslim, c. 4, s. 1782, Ebu Dâvud, c. 4, s. 218, Tirmizî, c. 5, s. 587, İbn Mâce, c. 2, s. 1440.

721. Ahmed, c. 1, s. 5, Tirmizî, c. 5, s. 587, İbn Mâce, c. 2, s. 1440.

722. Ahmed, c. 3, s. 144, Tirmizî, c. 5, s. 587.

723. Tirmizî, c. 5, s. 588, Dârimi, c. 1, s. 30.

724. Ahmed, c. 3, s. 144.

725. Ahmed, c. 5, s. 138, Tirmizî, c. 5, s. 586, İbn Mâce, c. 2, s. 1443.

726. Ahmed, c, 1, s. 281, Tirmizî, c. 5, s. 587, Dârimî, c. 1 , s. 30.

727. Ahmed, c. 1, s. 281, Dârimî, c. 1, s. 30.

728. Tirmizî, c. 5, s. 587.

729. Mâlik, Muvatta', c. 1, s. 212, Abdurrezzak, Musannef, c. 2, s. 413, Ahmed, c. 1, s. 281 , Buhârî, Sahîh, c. 7, s. 145, Müslim , c. 1, s. 189, İbn Mâce, c. 2, s. 1440.

730. Müslim, c. 4, s. 1782, Ebu Dâvud, c. 4, s. 218, Tirmizî, c. 5, s. 588, İbn Mâce, c. 2, s. 1440, Dârimî, c. 1, s. 30.

731. Tirmizî, c. 5, s. 588, İbn Mâce, c. 2, s. 1440, Dârimî, c. 1, s. 30.

732. Tirmizî, c. 5, s. 588, Dârimî, c. 1, s. 30.

733. Dârimî, c. 1, s. 30.

734. Tirmizî, c. 5, s. 588, Dârimî, c. 1, s. 30.

735. Dârimî, c. 1, s. 30.

736. Tirmizî, c. 5, s. 585, Dârimî, c. 1, s. 30.

737. Ahmed, c. 1, s. 5.

738. Tirmizî. c. 5, s. 585, Dârimî, c. 1, s. 30.

739. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 225, Müslim, c. 1, s. 184, Tirmizî, c. 4, s. 622.

740. Ahmed, Müsned, c. 6, s. 3-4.

741. Taberânî’den naklen Suyûtî, Câmiu's-sağîr, c. 1, s. 80.

742. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 225, Müslim, c. 1, s. 184, Tirmizî, c. 4, s. 622.

743. Ahmed, c. 3, s. 116.

744. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 225, Müslim, c. 1, s. 184-185, Tirmizî, c. 4, s. 622.

745. Ahmed, c. 2, s. 435, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, 225, Müslim, c. 1, s. 184 Tirmizî, c. 4, s. 622.

746. Ahmed, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim , c. 1, s. 180, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

747. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 225, Müslim, c. 1, s. 184-185, Tirmizî, c. 4, s. 622-623.

748. Ahmed, c. 1, s. 4.

749. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 184-185, Tirmizî, c. 4, s. 622-623.

750. Ahmed, Müsned, c. 3, s. 116, Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 147, Müslim, c. 1, s. 180, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 1442.

751. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

752. Ahmed, c. 1, s. 5.

753. Ahmed, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim , c. 1, s. 180, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

754. Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

755. Ahmed, c. 1, s. 4.

756. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

757. Ahmed, c. 1, s. 4, c. 3, s. 116, Müslim, c. 1, s. 180, İbn Mâce. c. 2, s. 1442.

758. Ahmed, c. 2, s. 435.

759. Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

760. Ahmed, c. 2, s. 435, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

761. Ahmed, c. 1, s. 4.

762. Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

763. Buhârî, c. 5, s. 226, Tirmizî, c. 4, s. 625.

764. Ahmed, c. 2, s. 436, Müslim, c. 1, s. 185.

765. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

766. Ahmed, c. 1, s. 4, Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

767. Ahmed, c. 2, s. 436, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

768. Ahmed, c. 1, s. 4.

769. Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

770. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

771. Ahmed, c. 1, s. 5, Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

772. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

773. Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

774. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

775. Buhârî, c. 5, s. 226, Tirmizî, c. 4, s. 623.

776. Ahmed, c. 1, s. 5, Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

777. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

778. Ahmed, c, 1, s. 5.

779. Ahmed, c. 1, s. 5, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 623.

780. Buhârî, c. 5, s. 147, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

781. Ahmed, c. 1, s. 5.

* Makam-ı Mahmud öyle bir makamdır ki, bütün mahşer halkının hesaplarının bir an önce görülmesi ve uzayıp giden tevakkuf ıztırabından kurtarılarak rahata kavuşturulmaları içjn, Peygamberimiz aleyhisselam o makamda Allah'a hamd edecek, Allah katında şefaatte bulunacaktır (İbn Esîr, Nihâye, C. 1 , S. 437).

782. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 226-227, Müslim, c. 1, s. 185, Tirmizî, c. 4, s. 624-625.

783. Ahmed, c. 2, s. 436, Tirmizî, c. 4, s. 624.

784. Ahmed, c. 2, s. 436.

785. Ahmed, c. 2, s. 436, Buhârî, c. 5, s. 227, Müslim, c. 1, s. 185-186, Tirmizî, c. 4, s. 624.

786. Ahmed, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim , c. 1, s. 181, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

787. Ahmed, c. 3, s. 144, Müslim, c. 1, s. 183.

788. Müslim, c. 1, s. 183.

789. Ahmed, c. 3, s. 144.

790. Ahmed, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim , c. 1, s. 181, İbn Mâce, c. 2, s. 1442.

791. Müslim, c. 1, s. 183.

792. Ahmed, c. 3, s. 1144.

793. Ahmed, c. 3, s. 116, 144, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim, c. 1, s. 181, İbn Mâce, c. 2, s. 1442-1443.

794. Müslim, c. 1, s. 183.

795. Ahmed, c. 3, s. 144.

796. Müslim, c. 1, s. 183.

797. Ahmed, c. 3, s. 116, Buhârî, c. 5, s. 147, Müslim , c. 1, s. 181, İbn Mâce, c. 2, s. 1443.

798. Müslim, c. 1, s. 183-814.

799. Ahmed. c. 3. s. 144.