Nübüvvetin onuncu yılı, Ramazan ayında, 349 Osman b. Maz'un'un zevcesi Havle Hatun, Peygamberimiz aleyhisselâmın evine gelip: 350

" Yâ Rasûlallan! Evine girince, sanki Hatice'nin yokluğunu görür gibi oldum! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Evet, öyledir. O, çocukların anası, evin sahibesi, görüp gözeticisi idi" buyurdu. 351

Havle Hatun:

" Yâ Rasûlallah! Evlenmez misin?" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Kiminle?" diye sordu.

Havle Hatun:

" Kız istersen kızla, dul istersen dulla! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Dul olan, kimdir?" diye sordu.

Havle Hatun:

" Zem'a'nın kızı Sevde'dir! Sana iman etmiş, söylediklerine tâbi olmuştur" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Haydi, git! Benim için dünürlük et! " buyurdu.

Havle Hatun, Hazret-i Sevde'nin yanına vardı. Ona:

" Yüce Allah, senin üzerine, hayır ve bereketten neyi indirdi, biliyor musun? dedi.

Hazret-i Şevde:

" Nedir o hayr ve bereket?" diye sordu.

Havle Hatun:

" Resûlullah aleyhisselâm, seni kendisine istemek üzere, beni gönderdi" dedi.

Hazret-i Şevde:

" Sen, bunun olmasını istiyorsan, babamın yanına git! Bunu ona söyle! " dedi.

Zem'a; çok yaşlı ve yaşlılığı sebebiyle hacdan geri kalmış bir ihtiyardı.

Havle Hatun, onun yanına girip, kendisini Cahiliye devri selamıyla selamladı.

Zem'a:

" Kim bu?" diye sordu.

Havle Hatun:

" Hakîm'in kızı Havle! " dedi.

Zem'a:

" Başında ne hal var?" diye sordu.

Havle Hatun:

" Muhammed b. Abdullah, kendisine Sevde'yi istemek üzere, beni gönderdi" dedi.

Zem'a:

" Doğrusu, çok şerefli bir eşittir! Arkadaşın (Şevde), buna ne diyor?" dedi.

Havle Hatun:

" Bunu senin arzuna bıraktı" dedi.

Zem'a:

" Öyle ise, onu benim yanıma çağır! " dedi.

Havle Hatun, Hazret-i Sevde'yi çağırdı.

Zem'a:

" Kızcağızım! Bu Havle, Muhammed b. Abdullah b. Abdulmuttalib'in, kendisini, seni kendisine istemek üzere gönderdiğini söylüyor. O, gerçekten, şerefli bir eşittir. Seni ona nikahlamamı istiyor musun?" diye sordu.

Hazret-i Şevde:

" Evet! " dedi. 352

Fakat, Hazret-i Şevde, Vefât eden kocasından beş-altı küçük çocuğu bulunduğu için, Peygamberimiz aleyhisselâmla evlenmeye cesaret edemiyordu.

Peygamberimiz aleyhisselâm, onun tereddüt ettiğini görünce:

" Senin benimle evlenmene engel olan nedir?" diye sordu.

Hazret-i Şevde:

" Vallahi, ey Allah'ın Peygamberi! Yaratılmışlardan, bana, senden daha sevgilisi olamazken, benim seninle evlenmeme ne engel olabilir?

Fakat, şu küçük çocukların, sabah akşam senin başında bağırıp çağırmaları olmasa; ben bu işi seni memnun ve mesrur etmek için seve seve yaparım" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Senin benimle evlenmene, bundan başka, engel olan birşey var mı?" diye sordu.

Hazret-i Şevde:

" Yoktur vallahi! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Allah sana rahmet etsin! 353

Develere binen Arap kadınlarının hayırlısı354 Kureyş kadınlarının yararlısı olup, 355 onlar küçük çocuğuna karşı en çok şefkat gösterir, kocasına da elindeki işi hususunda en çok riayet eder" buyurdu. 356

Hazret-i Şevde:

" Yâ Rasûlallah! Ne yapmamı bana emir buyurursun?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Seni bana nikahlaması için, kavminden bir adama emret! " buyurdu.

Hazret-i Şevde de, Hâtıb b. Amr'a emretti.

Hazret-i Şevde, Hazret-i Hatice'den sonra, Peygamberimiz aleyhisselâmın ilk evlendiği hatundu.

Bu evlilik, nübüvvetin onuncu yılı Ramazan ayının içinde vuku buldu. 357

-------------------------------------

349. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 53.

350. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 57.

351. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 57, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 282.

352. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 211 , Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 3, s. 132.

353. Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 318-319, Ebu'l-Fidâ, c. 3, s. 132-133, Heysemî, Mecmau'z-zevâid, c. 4, s. 270.

354. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1 , s. 319, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 120, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1958, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 3, s. 133, Heysemî, Mecmau’z-zevâid, c. 4, s. 270.

355. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 319, Buhârî, Sahîh, c. 6, s. 120, Ebu'l-Fidâ, c. 3, s. 133, Heysemî, Mecmau’z-zevâid, c. 4, s. 270-271.

356. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 319, Buhârî, Sahîh, c. 6, s. 120, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1959, Heysemî, Mecmau'z-zevâid, c. 4, s. 271.

357. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 53.