Hazret-i Aişe'nin bildirdiğine göre; " Yüce Allah namazı farz kıldığı zaman seferde de, hazende de (gündüzün vitri olan) akşam namazından başkasını-ki o üç rekat olarak farz kilınmıştı-ikişer rekat, ikişer rekat olarak farz kılmıştı.

(Hicretten) sonra, sefer namazları oldukları gibi bırakıldı da, hazer namazları ikişer rekat arttırıldı." 232

Bu da; Peygamberimiz aleyhisselâmın Medine'ye hicretinden bir ay sonra yapıldı. 233

Abdullah b. Abbas da şöyle demiştir:

" Muhakkak ki, Yüce Allah; Peygamberimiz aleyhisselâmın dili ile, namazı hazerde dört, seferde iki, düşman korkusu halinde bir rekat olarak farz kıldı. 234

Peygamber aleyhisselâm Medine'den Mekke'ye doğru yola çıkbğı ve yalnız Rabbü'l-âlemîn'den başkasından korkmadığı halde, dört rekat farzı iki kıldı. 235

Biz Resûlullah aleyhisselâmla birlikte Mekke-Medine arasında yaptığımız seferde, Yüce Allah'tan başkasından korkumuz olmadığı halde, namazı iki rekat kılmışızdır. 236

Peygamber aleyhisselâm, Fetih yılında, Mekke'de onyedi gün kaldı, dört rekat farzları ikişer kıldı" demiştir. 237

Abdullah b. Ömer'e, bir gün, Ümeyye b. Abdullah:

" Ey Abdurrahman'ın babası! Biz Kur'ân'da korku halinde kılınacak namazı da, hazende kılınacak namazı da bulduk. Fakat seferde kılınacak namazı bulamadık?" demişti.

Abdullah b. Ömer, ona:

" Ey kardeşimin oğlu! Şüphe yok ki, Yüce Allah Muhammed aleyhisselâmı peygamber olarak gönderdi. Biz, ancak onun işlediğini gördüğümüz şeyi işlemekten başka birşey bilmeyiz. 238 Ben; Resûlullah ile, Ebu Bekir'le ve Ömer'le, sefer namazını hep iki rekat olarak kıldım" demiş;239

Resûlullah aleyhisselâmın, Hazret-i Ebu Bekir, Hazret-i Ömer ve Hazret-i Osman'ın yolculuk esnasında öğle ve ikindi namazlarının farzlarını hep ikişer rekat kıldıklarını bildirmiştir. 240

Abdullah b. Mes'ud da; Peygamberimiz aleyhisselâmla Hazret-i Ebu Bekir ve Hazret-i Ömer'in dört rekat farzları seferde ikişer rekat olarak kıldıklarını ve bunu arttırmadıklarını söylemiştir. 241

Peygamberimiz aleyhisselâm da, bir hadis-i şeriflerinde:

" Benim namazı nasıl kıldığımı gördünüzse, siz de namazı öyle kılınız! " buyurmuşlardır. 242

-------------------------------------

232. İbn İshak, İbn Hişam , Sîre, c. 1, s. 260, Mâlik, Muvatta, c. 1 , s. 146, Abdurrezzak, Musannef, c. 2, s. 515, İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 2, s. 451, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 272, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 93, Müslim, Sahih, c. 1, s. 478, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 3, Dârimî, Sünen, c. 1, s. 293

233. Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1, s. 271, Taberî, Târih, c. 2, s. 258, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 110.

234. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 243, Müslim, Sahih, c. 1, s. 479, Nesâî, Sünen, c. 3, s. 119.

235. Abdurrezzak, Musannef, c. 2, s. 516, Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 215, Tirmizî, Sünen, c. 2, s. 431, Nesâî, Sünen, c. 3, s. 117.

236. Nesâî, Sünen, c. 3, s. 118.

237. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 315, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 10.

238. Mâlik, Muvatta, c. 1, s. 145, 146, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 94, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 339, Nesâî, Sünen, c. 3, s. 117.

239. Nesâî, Sünen, c. 3, s. 118.

240. Tirmizî, Sünen, c. 2, s. 428.

241. Ebu Hanife, Müsned, s. 18.

242. Buhârî, Sahih, c. 1, s. 155, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 2, s. 345.