İkrime b. Ebu Cehil'in zevcesi Ümmü Hakîm binti Haris, akıllı bir kadındı. 1069

Mekkefethedildiği zaman, içlerinde Hind binti Utbe'nin de bulunduğu, Kureyş kadınlarından on kişilik bir topluluk halinde gelip Peygamberimiz aleyhisselama bey'at ederek Müslüman olduktan sonra:

" Yâ Rasûlallah! İkrime senden korkarak kaçtı. Kendisini senin öldüreceğinden korkuyor. Ona eman versen?" dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ona eman verilmiştir! " buyurdu. 1070

Ümmü Hakîm Hatun, kocası için Peygamberimiz aleyhisselamdan eman alınca, onu aramaya gidip getirmek için de izin istedi.

Peygamberimiz aleyhisselam izin verdi. 1071

Ümmü Hakim, Rumî uşağını yanına alarak yola çıktı.

Yolda uşağı ona sarkıntılığa yeltendi.

Ümmü Hakîm, Âkke halkından bir cemaatin yanına varıncaya kadar onu oyaladı. Orada, uşağına karşı onlardan yardım istedi. Onlar da uşağı iple sımsıkı bağladılar.

Ümmü Hakîm, İkrimeye, Tihâme sahillerinden bir sahilde, gemiye bindiği bir sırada yetişti. 1072

İkrime der ki:

" Gemiye binip Habeşe'ye kavuşmak istiyordum. Binmek için, geminin yanına vardım.

Gemici, bana:

'Ey Allah'ın kulu! Allah'a şerik koşulan şeyleri bırakıp Allah'ı bir tanımadıkça gemime binme! Bunu yapmazsan, geminin içinde helak olacağımızdan korkarım! ' dedi.

Kendisine:

'Allah'a şerik koşulan şeyleri bırakıp Allah'ı bir tanımayan hiç kimse gemiye binemez mi?' diye sordum.

Gemici:

'Evet! Allah'a karşı ihlaslı olmadıkça, hiç kimse gemiye binemez! ' dedi." 1073

İkrime gemide oturduğu yerden seslice Lât ve Uzzâ adını anınca, gemici:

" Şurada hiç kimsenin Allahtan başka hiçbir şeye dua etmesi caiz ve doğru olamaz! 1074

Allah'a karşı ihlaslı ol! Başkasını araya karıştırma! " dedi.

İkrime:

" Peki! Ne diyeyim?" diye sordu.

Gemici:

" 'Allah'tan başka ilah yoktur! ' de! 1075

Çünkü, burada Allah'tan başkası yarar vermez! " dedi.

İkrime:

" Galiba, bu, Muhammed'in bizi imana davet ettiği İlah olsa gerek! 1076

Halbuki, ben bu yüzden kaçmıştım! 1077

Muhammed'in getirip kabul etmeye bizi davet ettiği ve üzerinde anlasam ayarak kendisinden ayrıldığım şey de budur!

Vallahi, o denizde İlahımız ise, muhakkak, karada da İlahımızdır! 1078

Vallahi, o denizde bir olursa, her halde, karada da birdir! " dedi. 1079

O sırada, çıkan fırtına gemiyi altüst ediyordu!

Gemici, gemi halkına:

" İlahınıza ihlaslı olunuz: O'ndan başka hiçbir şey, felâketi başımızdan savamaz! " dedi. 1080

İkrime, gemi halkının Allah'a dua ve birliğini ikrar ettiklerini görünce, onlara:

" Bunu ne için yapıyorsunuz?" diye sordu.

" Burada Allah'tan başkası yarar vermez! " dediler. 1081

İkrime:

" Denizde Allah'a ihlaslı olmadıkça beni hiçbir şey kurta ram azsa, karada da ondan başkası kurtaramaz!

Ey Allah'ım! Boynumun borcu olsun: Eğer sen beni içinde bulunduğum tehlikeden kurtarırsan, Muhammed'e gidip elimi onun eline koyarak bey'at edeyim 11082

Beni geri çeviriniz 11083

Allah'a yemin ederim ki; ben artık Muhammed'in yanına döneceğim! " dedi. 1084

İkrime der ki:

" İşte bunun üzerinedir ki, İslâmiyeti anlamaya başladım ve İslâmiyet sevgisi kalbime düştü! " 1085

Ümmü Hakîm de, o sırada, yanlarına varmış bulunuyordu. 1086

İkrime'ye:

" Ey amcamın oğlu! Ben sana insanların akraba haklarını en çok gözeteni, insanların en iyisi ve en hayırlısı olan zâtın yanından geldim 11087

Kendini boş yere helak etme! Sen bunun üzerinde dur!

Sonunda gerçeği kavrayacak ve anlayacaksın! 1088

Hem, ben senin için1089 Muhammed Resûlullah aleyhisselamdan1090 eman da almış bulunuyorum! 1091 Sen emniyettesin! " dedi. 1092

İkrime:

" Sen bu işi yapabildin mi?" diye sordu.

Ümmü Hakîm:

" Evet! Ben kendisiyle konuştum. Sana eman verdi" dedi.

İkrime:

" Rumî uşağının bir kötülüğü ile karşılaştın mı?" diye sordu.

Ümmü Hakîm onun kendisine yapmak istediği kötülüğü haber verince, İkrime vurup onu öldürdü.

Ümmü Hakîm, İkrime'nin temas isteğini:

" Sen kâfirsin! Ben Müslüman bir kadınım! " diyerek reddetti.

İkrime:

" Seni benden geri durduran şey, herhalde, büyük birşey olsa gerek! " dedi. 1093

İkrime, Ümmü Hakîm ile birlikte Mekke'ye döndü.

Mekke'ye yaklaştıkları sırada, Peygamberimiz aleyhisselam, ashabına:

" İkrime, sizin yanınıza, mü'min ve muhacir olarak geliyor!

Sakın, onun babasına kötü söz söylemeyiniz!

Çünkü, ölüye kötü söz söylemek diriyi üzer, ölüye birşey erişmez! " buyurdu. 1094

İkrime Peygamberimiz aleyhisselamın çadırının kapısına gelip eriştiği, 1095 Peygamberimiz aleyhisselam onu gördüğü zaman, 1096 onun gelişine sevincinden dolayı hemen sıçrayıp ayağa kalktı ve yanına doğru vardı 1097 Onu kucakladı. 1098

Ona üç kere: 1099

" Hoşgeldin süvari muhacir! " buyurdu. 1100

Sonra, oturdu.

İkrime ile Ümmü Hakîm de, Peygamberimiz aleyhisselamın önüne oturdular.

Ümmü Hakîm'in yüzü peçeli idi. 1101

İkrime:

" Yâ Muhammed! Bu zevcem senin bana eman verdiğini söyledi! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Doğru söylemiş! 1102 Sana eman verilmiştir! " buyurdu. 1103

İkrime:

" Yâ Muhammed! Sen beni nelere davet ediyorsun?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ben seni Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına ve benim de Resûlullah olduğuma şehadet etmeye,

Namaz kılmaya,

Zekat vermeye,

Oruç tutmaya,

Haccetmeye,

Ve şöyle şöyle yapmaya davet ediyorum! " buyurup, İslâmiyet esaslarını ve İslâm ahlâkını saydı.

İkrime:

" Vallahi, sen ancak hak ve gerçek olana, güzel ve iyi birşeye davet ediyorsun!

Vallahi, davet ettiğin şeylere davete başlamadan önce de, sen içimizde sözü en doğru olanımız, iyilik yönünden de en iyimizdin! 1104

Ben şehadet ederim ki; Allah'tan başka hiçbir ilah yoktur. 1105 O'nun eşi, ortağı da yoktur! 1106

Yine şehadet ederim ki; Muhammed Allah'ın kulu ve resûlüdür! 1107

Sen ki, Allah'ın kulu ve resûlüsün! İnsanların en iyisi, en doğrusu ve en Vefâlısısın! " dedi.

İkrime, bunları söylerken, Peygamberimiz aleyhisselamdan utandığından dolayı, başını önüne eğmiş bulunuyordu. 1108

İkrime'nin Müslüman oluşu Peygamberimiz aleyhisselamı sevindindi. 1109

İkrime:

" Yâ Rasûlallah! Bildiğinin hayırlısını bana öğret, işlememi de emret! 1110 sen bana hayırlı olan şeyi öğret de, ben onu söyleyeyim" dedi. 1111

Peygamberimiz aleyhisselam:

" 'Şehadet ederim ki; Allah'tan başka hiçbir ilah yoktur! Ve yine şehadet ederim ki; Muhammed Allah'ın kulu ve resûlüdür! ' dersin! 1112 Allah yolunda cihad edersin! " buyurdu. 1113

İkrime:

" Bundan sonra, ne diyeyim?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" 'Allah'ı şahit tutarım ve burada bulunanları da şahit tutarım ki; ben Müslümanım, muhacirim ve mücahidim' dersin! " buyurdu.

İkrime de, öyle söyledi.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ben, bugün benden dilediğin şeyi, senden başka kimseye vermediğim şeyi sana vereceğim! " buyurdu. 1114

İkrime:

" Yâ Rasûlallah! 115 Sana karşı yaptığım bütün düşmanlıklar, 1116 müşrikliğin yayılması ve üstün gelmesi arzusuyla1117 sana karşı attığım bütün adımlar, sana karşı geldiğim bütün yerler, senin yüzüne karşı veya arkandan sarf ettiğim bütün sözler için bana Allahtan mağfiret dilemeni istiyorum! " dedi. 1118

Bunun üzerine, Peygamberimiz aleyhisselam:

" Ey Allah'ım! Onun bana karşı yaptığı bütün düşmanlıklardandı 19 Senin yolundan çevirmek maksadıyla1120 gittiği, içinde erişeceği yere kadar adım attığı ve bununla da Senin nurunu söndürmeyi arzuladığı her yerdeki tutum ve davranışlarından doğan günahlarını bağışla! Onun, aleyhimde, yüzüme karşı veya arkamdan işlediği bütün kötülükleri de bağışla! " diyerek dua etti.

İkrime:

" Razı oldum yâ Rasûlallah! 1121

Amma, vallahi, yâ Rasûlallah! Allah'ın kullarını Allah'ın yolundan çevirmek için harcadığımın iki katını Allah yolunda harcamadıkça, Allah yolundan çevirmek için yaptığım savaşların iki katını da Allah yolunda yapmadıkça, geri durmayacağım! " dedi. 1122

Hazret-i Âişe derki:

" Resûlullah aleyhisselam:

'Uyurken rüyamda Ebu Cehil'in yanıma gelip bana bey'at ettiğini görür gibi oldum! ' buyurmuştu.

(Ebu Cehil'in yeğeni) Halid b. Velid, Müslüman olunca:

'Yâ Rasûlallah! Halid'in Müslüman olmasıyla, Allah senin rüyanı doğruladı' denildi.

Resûlullah aleyhisselam:

'Muhakkak ki, ondan başkası Müslüman olacaktır! ' buyurdu.

Nihayet, İkrime b. Ebu Cehil Müslüman oldu ve bu, Resûlullah aleyhisselamın rüyasını doğruladı." 1123

Başka bir rivayette de; Peygamberimiz aleyhisselam rüyasında Cennete girince, orada hoşuna giden bir hurma ağacı görmüştü.

" Bu kimindir?" diye sorup da;

" Ebu Cehil'indir! " denilince, bu çok ağırına gitmiş, kendi kendine:

" Cennette Ebu Cehil'in hurma ağacı nasıl olabilir?

Vallahi, o hiçbir zaman Cennete giremez! " demişti. 1124

Hazret-i Ümmü Seleme de:

" Resûlullah aleyhisselam:

'Cennette Ebu Cehil'e ait (olduğu söylenen) bir hurma ağacı gördüm! ' buyurmuştu.

İkrime b. Ebu Cehil Müslüman olunca da, bana:

'Ey Ümmü Seleme! Ebu Cehil'e ait (olduğu söylenen) Cennette gördüğüm o hurma ağacı, işte budur! ' buyurdu" demişti. 1125

İkrime, Müslüman olduktan sonra, Mekke'de Kureyşîlerin evlerinden hangi evde put bulunduğunu işitirse, hemen gider, onu kırardı. Halbuki, daha önce Cahiliye çağında put yapıp satanların başı idi. 1126

İkrime iyi bir Müslümandı. 1127 Müslümanların iyilerindendi. 1128

Mushafı eline alır, yüzüne gözüne sürer ve:

" Rabbimin Kelamı, Rabbimin Kitabı! " diyerek ağlardı. 1129

Yüce Allah ondan razı olsun!

-------------------------------------

1069. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1070. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1071. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1072. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851, Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 241.

1073. Taberî, Târih, c. 3, s. 120.

1074. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1075. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 91.

1076. Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 91.

1077. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1078. Taberî, Târih, c. 3, s. 120.

1079. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1080. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 71.

1081. Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 91.

1082. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 71.

1083. Diyarbekrî, Târîhu'l-Hamîs, c. 2, s. 91.

1084. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1085. Taberî, Târih, c. 3, s. 120.

1086. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1087. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851, Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 241.

1088. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1089. Aynı kaynaklar.

1090. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1091. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851, Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 241.

1092. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1093. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1094. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851, Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 241.

1095. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1096. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 851.

1097. Vâkıdî, c. 2, s. 852, Mus'abu'z-Zübeyrî, Nesebi Kureyş, s. 311, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 241.

1098. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 71.

1099. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1100. Mus'abu'z-Zübeyrî, Nesebi Kureyş, s. 311, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1082.

1101. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1102. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1103. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1104. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1105. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1106. Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 242.

1107. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1108. Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 242.

1109. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1110. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1111. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1083.

1112. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1113. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1114. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1115. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1116. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1117. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1118. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1119. Vâkıdî, Megâzî, c. 2. 852, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 242.

1120. Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 242.

1121. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 852.

1122. Vâkıdî, c. 2, s. 852, 853, Hâkim, c. 3, s. 242, İbn Abdilberr, c. 3, s. 1038.

1123. Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 242, 243.

1124. Mus'abu'z-Zübeyrî, Nesebi Kureyş, s. 311.

1125. Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 243, İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 73.

1126. Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 123.

1127. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 71, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1082.

1128. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 4, s. 71.

1129. Hâkim , Müstedrek, c. 3, s. 243.