Hevâzinler, bozguna uğrattıkları Müslümanları kovalayarak, Peygamberimiz aleyhisselamın yanına kadar gelip dayandılar. 125

O sırada, Peygamberimiz aleyhisselam, sağ yana çekilip kaçan Müslümanlara:

" Nereye gidiyorsunuz ey insanlar!

Bana doğru geliniz! Ben Resûlullahım!

Ben Muhammed b. Abdullah'ım! 126

Ey Allah'ın kulları! Ben Allah'ın kulu ve resûlüyüm!

Ey Muhacirler topluluğu! Ben Allah'ın kulu ve resûlüyüm ! 127

Ey Muhacirler! Ey Muhacirler!

Ey Ensar! Ey Ensar! " 128 diyerek sesleniyor, develer birbirlerine giriyor, halk alabildiğine kaçıp gidiyordu!

Peygamberimiz aleyhisselamın yanında Muhacir ve Ensardan bazı kişiler ile aile halkından başka kimse kalmamıştın29

Muhacirler arasında Hazret-i Ebu Bekir ile Hazret-i Ömer, aile halkı arasında da Hazret-i Ali, Hazret-i Abbas, Ebu Süfyan b. Haris ve oğlu Cafer, Hazret-i Abbas'ın oğlu Fadl, Hâris'in oğlu Rebia, Zeyd b. Hârise'nin oğlu Üsâme ve Ümmü Eymen'in oğlu Eymen* vardı. 130

Rivayete göre, Huneyn günü kaçmayıp oldukları yerde sebat edenler yüz kişi idiler. 131

Bunlardan otuzüçü Muhacirlerden, alünışyedisi Ensardandı. 132

Peygamberimiz aleyhisselamın yanından ayrılmayanların seksen kişi oldukları rivayeti de vardır. 133

-------------------------------------

125. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 906.

126. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 85, Taberî, c. 3, s. 128, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 263, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 190, Zehebî, Megâzî, s. 479, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 2, s. 208.

127. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 5, s. 286.

128. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 157.

129. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 85, Taberî, c. 3, s. 128, İbn Esîr, c. 2, s. 263.

* Ümmü Eymen'in oğlu Eymen b. Ubeyd, Hazrecîlerden Ubeyd b. Anr'ın Ümmü Eymen'den doğma oğlu olup, Üsâme b. Zeyd'in anne bir kardeşi idi (İbn Sa'd, c. 2, s. 152, İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 1, s. 189). Huneyn'de Peygamberimiz aleyhisselamın çevresinde onu canla basla korumaya çalışan sayılı ashab arasındaydı (İbn İshak, c. 4, s. 85-86). Kendisi, Peygamberimiz aleyhisselamın ibriğini taşır, gerektiği zaman, Peygamberimiz aleyhisselama verirdi (İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 1, s. 189). Allah ondan razı olsun.

130. İbn İshak, İbn Hişam , c. 4, s. 85-86, Vâkıdî, c. 3, s. 900, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1, s. 365, Taberî, c. 3, s. 128, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 5, s. 127, İbn Esîr, c. 2, s. 263, İbn Seyyid, c. 2, s. 190, Zehebî, s. 479, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 326.

131. Vâkıdî, c. 3, s. 901, Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 365, Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 3, s. 11.

132. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 901.

133. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 901, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 5, s. 142, Zehebî, Megâzî, s. 484, Heysemî, Mecmau'z-zevâid, c. 6, s. 180, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 102, Halebî, İnsânu’l-uyûn, c. 3, s. 64.